Dear Diary

~Amber~

Mijn leven zoefde voorbij alsof het in de vierde versnelling zat, advocaten hier, advocaten daar. Rechtbank hier, rechtbank daar. Maar geen bewijzen, ze moordenaar heeft geen spoortje achtergelaten, alsof het nooit gebeurt was. Na een maand werd de zaak gesloten omdat ze er niks meer mee konden. Dat maakte het alleen maar moeilijk om het te verwerken, hij of zij loopt hier ergens op de wereld op vrije voeten en komt ermee weg en heeft mijn ouders vermoord. Het enigste wat de rechter voor elkaar kreeg is dat we het geld en het huis ervden van onze ouders ander waren we op straat gezet wat mijn oom en tante natuurlijk met meer dan genoegen willen doen. Klootzakken. In de buitenwereld zijn zij de pervecte mensen, ze zorgen voor ons en houden van ons, niet dus. Nog een maan en dan wordt April 18 en kan ze ons uit deze hel verlossen. Schoonmaken, de koeien voeren en ander werk wat ons om de dag gekker maakt. De dag dat April 18 werd was één van de mooiste dagen die ik in maanden had gehad! De koffers stonden klaar en toen het 8 uur werd zoefden we het huis uit, de gevangenis uit. We reden naar huis en het was moeilijker dan ik dacht om over de drempen te stappen, zo veel herrineringen, meer goede dan slechte maar de slechte herrineringen zijn nog goed te zien voor mijn ogen, als een waas die nooit gaat verdwijnen. Het huis had een andere geur dan ik verwachte, opmerkelijk. Ik voel aan mijn achter broekzak en grijp naar het gekreukelde briefje die ik altijd al bewaart had en meer dan een jaar oud is. Who is next? A-. 'Het is beter als je dat briefje weggooit' zegt Albert, onze chauffeur en ook één van de aardigste mannen op de wereld. Hij was hele goeie vrienden met mijn vader, 'ik weet het' zei ik met een diepe zucht, 'maar nog ga ik het niet weggooien' ik stop 'm weer in mijn zak en ga op de bank zitten. 'Ik ben blij dat alles voorbij is' zeg ik en sluit mijn ogen maar open ze meteen weer als ik de 2 lijken zie, wanneer gaat dit toch stoppen?! Zeg ik wanhopig in mijn hoofd. 'Owh Amber, Dit heb ik gekregen van je Tante Truus. Dit werd naar jullie bezorgt' Hij geeft me het pakketje, 'Van wie is het', 'Ik heb geen idee'. Open 'm maar laten wanneer de meiden er ook bij zijn, kan je me nu helpen met de koffers?'.

Ik wou maar dat dat pakketje nooit werdt bezorgt.