17: Joyce

Ik word badend in het zweet wakker. Ik kijk om heen en weet niet waar ik ben. Ik druk op de lichtknop en alles wordt verlicht. Ik zie mijn spullen, het is dus mijn kamer. Ik laat mijn hoofd weer vallen. Het was dus maar een droom. Maaike heeft geen hersenschudding en is niet van de schommels gevallen. Opeens bedenk ik iets. Dit is een teken. Dat ik het Maaike moet vertellen, voordat ik haar verlies. Ik neem een besluit, vandaag vertel ik het haar. Ik laat mijn hoofd weer vallen en ga slapen.

'Ga je mee een ijsje halen?' vraagt Maaike. Ik haal diep adem en zeg dat het goed is. Het zou wel perfect zijn om het daar te zeggen. Zenuwen nemen mij over en ik tril helemaal. En we moeten nog twee uur. Ik heb er helemaal geen zin maar hijs me toch op. 'Joyce!,' roept Maaike. 'Wat?' Ik trek een wenkbrauw op. ´Je laat allemaal troep liggen.´ Ik zucht en pak het op. ´Hier neem de mijne ook mee,´ zegt Maaike met een lachje. ´ ´Gemeneerd,´ ik steek mijn tong uit. Ik loop naar de prullenbak en wordt begroet door een oud klasgenoot. Ik blijf even met hem praten. We hebben het over cijfers en onze klas. Voordat we het weten gaat de bel en moet ik doorlopen. Ik loop naar de prullenbak en zie een blaadje ernaast liggen. Ik pak het op en vouw het open. Ik ben er met een boete afgekomen. Maar ik pak jullie terug. Tim. Geschrokken steek ik het papiertje in mijn broekzak. Inmiddels is de hele gang leeg en zie ik Maaike nergens. Een angstgevoel beklemd me en ik denk dat ze al door Tim gepakt is. Ik ren de trappen op en kijk steeds achterom. Ik zie zelfs een bankje voor Tim aan. Eindelijk sta ik voor de deur van mijn biologielokaal. Snel doe ik mijn haar goed en hijg even uit. Ik pak de klink vast maar de deur wordt al opengedaan. Hij komt vol in mijn gezicht. 'Auw!' schreeuw ik. Ik pak mijn neus vast die pijn doet. De leraar vraagt of het goed gaat en ik antwoord van wel. Ik loop het lokaal binnen en ga op mijn gebruikelijke plek zitten. Mijn neus doet nog steeds pijn en ik wrijf er nog eens over. Dat wordt wel een blauwe plek. Geweldig, op mijn neus een blauwe plek. 'Waarom was je zo laat?' vraagt Maaike naast mij. 'Bij de ijssalon, oké?' zeg ik. Maaike knikt en ik zie dat ze nieuwsgierig is. Nog twee uurtjes, dan kom je het te weten. Ik open mijn boek en werkboek en ga aan de slag. De leraar is nog aan het uitleggen, maar ik snap het al. Biologie is één van de makkelijkste vakken, maar ik vind het niet leuk. Vraag twee...

'Twee hoorntjes met twee bolletjes, alsjeblieft,' zeg ik tegen de man achter de balie.
'Welke smaken?'
'Op beide framboos en citroen,' onze lievelingssmaken. Ik pak de hoorntjes aan en loop naar buiten, waar Maaike al een bank heeft veroverd. Ze is net een piraat soms. Voordat ik zit vraagt ze al over waarom ik te laat was. Ik neem een lik van mijn ijsje en pak het briefje uit mijn zak.
'Nou, ik ging dus afval weggooien. Ik kwam iemand tegen en bleef daar even met hem praten. Ik moest echt weg want de bel ging en ik gooide het afval in de prullenbak. Toen zag ik een briefje naast de prullenbak liggen. Hier, kijk zelf maar,' ik leg het briefje in haar hand en ze vouwt het open. Haar ogen worden langzaam groot en ze kijkt me bang aan. 'Maar... Maar... Hoe wist Tim dat jij afval ging weggooien. En wat bedoelt hij, en, en..'
'Ik weet het ook niet... Ik weet het niet,' zeg ik bang. Maaike leest het nog een keer over en vouwt het briefje dan langzaam dicht. Ik lik nog een keer van mijn ijsje, wat niet meer zo lekker smaakt. Maaike kijkt naar haar ijsje dat aan het smelten is. Snel likt ze aan de zijkanten en het lekken stopt. Het blijft stil en na een paar minuten heb ik mijn bolletje framboos op.
'Moeten we aangifte doen?' fluister ik aarzelend.
'Ik denk dat ik het eerst aan mijn ouders ga vertellen en hun om advies ga vragen,' zegt Maaike.
'Goed idee.' Ik neem nog een paar likjes van mijn bolletje citroen en kijk op mijn horloge. Het is al vier uur.
'Ik moet nu echt weg hoor,' zucht ik.
'Oké, ik zie je morgen!' Maaike probeert opgewekt te klinken, maar het lukt niet helemaal.
'Ik hoor morgen wat jouw ouders hebben gezegd,' zeg ik. Ik spring op mijn fiets en race naar mijn huis. Op de helft bedenk ik me dat ik mijn geheim nog niet aan Maaike heb verteld. Ik vind mezelf heel erg dom en neem me voor het morgen echt te zeggen.

________________________________________________________________________

I've fallen in love, and it's better this time than ever before
Ja je ziet het goed Ik heb een vriendje <3