My luck is over..

Ik zit op mijn bed. Zo te horen in Drew uit zijn kamer gegaan want ik hoor hem schreeuwen tegen mam. Ik doe mijn oren dicht want ik wil er niks meer van horen. Als het rond 8 uur 's avonds, krijg ik langzaam aan honger. Ik loop stil mijn kamer uit en loop de trap af. Mijn moeder zit in de kamer en kijkt op. Ze staat gelijk op en loopt op me af, ze wilt me een knuffel geven. Ik ontwijk haar en ik loop direct naar de keuken. Ik zie in mijn ooghoeken dat ze weer terug gaat zitten en naar me blijft kijken. Ik pak een zak met Unox tomatensoep en maak het warm. Uiteindelijk loopt mijn moeder naar de keuken. "We moeten praten" zegt mam. Ik draai me om, "Waarom gaan we weg?". Ik kijk haar aan alsof ze een misdaad heeft begaan. 'Ik heb in Engeland werk gekregen en ik wil dat jullie met me mee gaan.' 'Tuh!' ik draai me om en roer in de pan met soep. Ik hoor mijn moeder weglopen, 'Mag ik bij papa wonen?'. Ik hoor dat mijn moeder stopt met lopen. "Nee, dat vroeg Drew ook al, maar dat wil ik niet. Jullie zijn gewoon te jong." Ik negeer haar en ik hoor haar weer verder lopen. Ik schrik een paar minuten later van de kookwekker en ik giet de soep in een kom en ik loop naar boven. Als ik weer in mijn kamer zit, start ik me laptop en ga op msn. Ik zie dat Rachel online is, maar ik klik niet op chat. Ik heb geen zin om met iemand te praten. Ik snap mezelf niet, waarom ga ik hier zo makkelijk me om? Ik had gedacht dat ik wel erger was. Als ik msn wil afsluiten komt er in beeld: "Hee sgat! Ik schrik en klik msn snel weg. Ik voel me nu eigenlijk wel schuldig, maar ik ga gelijk verder op twitter. Ik krijg een idee, ik ga me opsluiten in mijn kamer totdat ze zich bedenkt. Ik moet grijnzen en ik ren naar beneden. Mijn moeder schrikt omdat ik zo blij naar beneden kom. "Wat ga je doen, lieverd?" hoor ik vanuit de kamer. Ondertussen pak ik allemaal eten uit de kast en ook drinken uit het magazijn. 'Ik sluit me op in mijn kamer!' Ik ren snel weer naar boven met mijn buit, ik hoor dat mijn moeder achter mij aan rent. Snel doe ik de deur dicht en op slot. Ik laat het eten op mijn bed vallen terwijl ik hard gebonk op mijn deur. "Tosha! Doe nu die deur open!" 'Wat is er aan de hand?' hoor ik Drew vragend op de gang. Mijn moeder legt alles uit en nu helpt Drew ook mee met mijn deur open te breken. Volgens mij vind Drew het nu wel goed dat we gaan emigreren. Ik zet mijn oude tv aan en gelijk komt er gtst op. Dit moet ik dan ook missen.. Ik pak mijn koude soep en slurp het toch langzaam naar binnen. Morgen heb ik ook nog school, waar ik al helemaal geen zin in heb. Als ik bijna in slaap val, hoor ik mijn mobiel afgaan. Het is Rachel. Ik besluit toch op te nemen. Hee! Waarom was je zo snel weg op msn? 'Ik ga emigreren' zeg ik snel. Het is stil aan de andere kant van de lijn. Wanneer? 'Over 3 weken' Ik moet zachtjes huilen. Als ik heel stil ben hoor ik Rachel ook zachtjes huilen. En waar naartoe? 'Engeland, naar een plaats genaamd Holmes Chapel.' Oh..Maar ik moet gaan, zie ik je morgen? 'Ik weet niet' Oke, dag schat! En ze heeft opgehangen. Ik moet huilen, ik val neer op mijn bed en pak een grote knuffel die ik vroeger ooit had gewonnen. Ik kijk langzaam naar buiten en besef dat ik hier binnenkort niet meer zal wonen. Ik val weer neer en val langzaam in slaap.