(009)

We wandelen verder op ons gemakje en ik hoor hoe Allison ondertussen een beetje giechelt. Waarom weet ik niet... Allison is nogal een raar mens, sinds de korte periode dat ik haar ken lijkt ze echt nogal labiel en ik weet niet in welke verwarring ze me nog meer zal brengen. 'Suite 13' om de één of andere reden vind ik dit ontzettend hilarisch en dit keer is het niet Allison maar ik die in de lach schiet. 'O ik zie het... ja, werkelijk als twee druppels water. 13 wat een heerlijk getal vind je niet? Jou vader ziet dit getal als een geluk brenger' haar stem klinkt serieus maar ik hoor haar sarcastische ondertoon en ik weet dat het maar voor de helft meent. Ik besluit om haar maar gewoon te negeren open langzaam de deur en kijk voorzichtig de kamer in. Hij is geweldig, dat moet ik eerlijk toegeven. De kamer ziet er modern uit en is van alle gemakken voorzien en er is nog een klein balkon waar een tafel staat. 'Raafje, geniet er maar van zolang het kan' ik zie hoe Allison voorbij raast en op het bed begint te springen. Nog zo'n ding aan haar, het ene moment is ze zo ontzettend serieus en het andere moment lijkt ze wel een klein kind. 'Kom Raafje, spring met me mee!' gilt ze uit. Ik zucht. Ik vraag me af wat dit allemaal heeft te betekenen, wie Allison nu eigenlijk is en wanneer het spel zal beginnen. Zodra ik weer in het heden word gezogen kijk ik de kamer nog een keer door en zie nu, tot mijn verbazing een zwarte envelop op de tafel liggen. 'Ah...' zeg ik en loop er naar toe zodat ik hem kan openen. 'De envelop' hoor ik Allison zeggen en ik hoor hoe ze stopt met springen en het bed af stapt. 'Wel... maak open dan' ze is geïrriteerd en ik ben doods bang, al geef ik dit niet toe en verhul het met mijn sarcasme 'jaja, laat me van het moment genieten oké?' als ik dan toch zover ben maak ik langzaam een scheur in de envelop en haal de brief eruit, wel eigenlijk is het niet alleen een brief, nee als ik de envelop op zijn kop hou zie ik dat er nog iets inzit. 'Een tarot kaart...' fluister ik en zie dat er een woord op kaart op staat "Judgement" 'Lees eens voor wat er in de brief staat' Allison staat ongeduldig achter me en ik weet het nu zeker, er is niets meer over van de Allison die zo serieus werkte onder mijn vader... maar ik besluit het te negeren en de brief, zoals Allison wilde, voor te lezen.

"Beste Raaf... deelnemer van dit spel, hierbij begint het en wij van Raven Company wensen je veel succes. Doe je best en wie weet haal je het en maak je kans op de titel "God"

Ik begin te lachen, mijn vader nam nog niet eens de moeite om zelf een brief te schrijven, al was het maar alleen naar mij. Het kan hem werkelijk niets schelen. En hoe moeilijk het toch is, hoe vaak ik het ook had geprobeerd. Die gevoelens die een zoon heeft voor zijn vader zijn zo moeilijk uit te wissen.