(003)

'Het spel is begonnen' zegt het meisje. Plotseling hoor ik een luide knal en een snel bewegend voorwerp - een kogel - flitst voorbij en doorboord het hoofd van een jongeman die zich, zonder dat ik me er bewust van was achter mij was gaan staan. Het bloed spat van het nu dode lichaam af en ik sta als bevroren te kijken. 'Kom je nou nog, ik had het tegen jou' het meisje dat zojuist nog iemand had kunnen doden grijpt mijn pols vast en trekt me mee. Ik snap nu wat mensen bedoelen met "Shock" en ik begrijp niet waarom ik dat altijd had gezien als een teken van aanstellerij. Het was zeer ernstig begreep ik wel. En dan nog zo'n verschijnsel in het corrupte leven dat ik nog altijd niet kan begrijpen, het fenomeen dat nu net voor mijn ogen had plaats gevonden. Hoe iemands leven in een ademhaling kan veranderen. 'Ik... Ik begrijp het niet' weet ik er na een aantal minuten uit te krijgen. Ik word nog steeds mee gesleurd en laat dit dan ook toe, ik bied geen weerstand, maar het weerhoud me er niet van om langzaam gek te worden. Ik had gedacht dat ik alles onder controle had. Maar deze situatie laat me wel anders denken. Geweldig. Waarschijnlijk ben ik nu aangekomen op het punt dat ik af en toe eens iets positiefs met jullie ga delen. Alhoewel dit slechts een zaak is van afwachting. Ik beloof niets. Het meisje stopt met rennen en kijk me aan, haar ogen staan nog net zo krankzinnig als eerst maar haar grijns is weg, gelukkig.‘Wie ben jij?’ mijn stem is weer de oude, ongeïnteresseerd en ik kijk haar afwachtend aan. ‘Allison’ zegt ze vastberaden en kort af. ‘Jij bent Raaf’ zegt ze dan en er gaat een schok door me heen. Heeft Rob zitten gokken ofzo. Op zo’n illegale internet site? ‘Dat klopt…’ hoor ik mezelf zeggen, al weet ik zeker dat ik ergens de controle ben kwijt geraakt. Als Rob hier dan ook werkelijk iets mee heeft te maken is hij dood. Ik weet het zeker, al zie ik mijn eigen toekomst nu ook nogal somber in. ‘Raaf… ‘ herhaalt ze dan. ‘Raaf, weet je waarom je hier bent?’ ze zegt het alsof ze me de les probeert te lezen, net alsof ik hier niet hoor… maar als ik hier niet zou horen hoe zou ze mijn naam dan kennen? ‘Nee’ mijn antwoord is een trillerige nee en ik haat het als ik me zo voel. Ik ben alle controle kwijt.