Chapter 09

'Maar eerst wil ik nog even.' zeg ik zacht in Niall's oor.
Z'n gezicht komt dichterbij en hij drukt z'n lippen weer op de mijne.
Ik dacht dat het niet zo'n intieme kus ging worden, maar Niall dacht daar blijkbaar anders over.
Ik wou m'n hoofd weer terug duwen tot Niall m'n hoofd zacht tegenhoudt met z'n hand.
Ik doe gewoon mee en open m'n mond weer.
Na een tijd is Niall weer de gene die z'n hoofd terugtrekt en ik loop naar de deur.
Als ik in de deuropening sta werp ik nog een laatste blik naar Niall toe, zie z'n perfecte, schattige gelaatsuitdrukking
en lach in mezelf.

Ik zie verdriet in Louis' ogen als ik de woonkamer binnen komt
ik heb zoveel medelijden met die jongen.
Ik laat Louis gewoon stikken terwijl hij gevoelens
voor me heeft, en dan ga ik stiekem met Niall.
Ik trek m'n mondhoeken omhoog, zodat het lijkt alsof ik lach,
en krijg een waterige lach terug van Louis.
Ik ga naast hem zitten en sla m'n arm om Louis heen.
'Doe dat nou niet.' fluistert Louis zwoel en m'n oor, ik kon ht niet weerstaan hem een kusje op z'n wang te geven,
en net op dat moment komt Niall de kamer binnen.
Ik draai m'n hoofd in één ruk om en zie hoe Niall beweegloos blijft staan.
Ik zie water in z'n ogen staan en hij rent naar de badkamer, loopt hem binnen en slaat de deur met een ruk dicht.
'Ik moet even naar hem toe gaan.' en Louis kijkt me met een teleurgesteld gezicht aan.
Ik klop zachtjes op de deur, maar krijg geen reactie.
Ik doe de deur zachtjes open en zie Niall op het dichtgeklapt toilet zitten.
Zijn handen rusten in z'n hand palmen, en ik zie z'n rug schokken.
Ik hoor licht gesnik en hij kijkt me met rode ogen aan als ik voor hem ga staan, en hem treurig aankijk.

Z'n verdriet staat gewoon van z'n gezicht te lezen, en ik krijg medelijden met hem.