26: meer een vriend

"wat?" vroeg ik toen Zayn mij uit mijn gedachtes haalde door me aan te stoten, "of jullie even op de gang willen wachten terwijl wij een paar dingen bespreken"  zei Desmond lachend. "oké, houd het netjes Des" lachte ik terwijl ik opstond.
"Sorry Gi we moeten nog even wachten" meldde ik toen ik naar buiten liep.

"het lijkt meer alsof jou manager een vriend is als een manager" merkte Liam op, "klopt daarom vind ik hem ook zo fijn om mee te werken" reageerde ik.
Ik pakte een paar van de dossiers uit mijn tas en sloeg de eerste open "wat is dat?" vroeg Lou als een klein kind, "dossiers met informatie over een paar klussen die ik kan aan nemen. Ik mag altijd zelf zeggen of ik iets wil of niet" legde ik uit. Louis pakte een dossier van de stapel en keek erin samen met Harry, "Deze moet je doen!" riepen ze na een tijdje. "vertel" zei ik geïnteresseerd, "het is een shoot voor een billboard reclame voor in Amerika" begon Lou, "van Sapph"ging Harry enthousiast verder. Ik keek de jongens met een opgetrokken wenkbrauw aan, terwijl hun mij aankeken als twee puppy's die net je huis hadden gesloopt. "maar dan willen we wel mee" zei Harry onschuldig en ik schoot in de lach "ik doe dat soort dingen nooit" meldde ik en ik keek verder in de dossiers. "mogen jullie nooit zelf kiezen eigenlijk" vroeg ik uit het niets, de jongens schudde hun hoofd, "dat zou ik dan maar gaan regelen als ik jullie was" zei ik droog.

Ik vond dat het gesprek tussen Des en Paul wel erg lang duurde dus ik besloot even te luisteren. "wees blij dat we geen 50% eisen, het is namelijk Feliz en One Direction" zei Des droog, "ze zijn met z'n zessen dus ze krijgen allemaal een gelijk percentage" ging Paul ertegen in, "met andere woorden One direction 5 keer zoveel, trouwens een samenwerking met Feliz zou veel doen voor de populariteit van de jongens. 4 op de 5 directioners  is een fan van Feliz, terwijl dat andersom maar 1 op de 6 is" legde Desmond uit. Soms kon ik niet geloven dat hij pas 29 was.