De 100e Hongerspelen - 47

Met Rue nog in haar armen liep Vania terug. Ze zette Rue in haar stoel en ging zelf ook op haar plaats zitten. Naar Xandrijns interview luisterde ze amper, ze was bang dat het haar kwalijk genomen zou worden dat ze mee met Rue naar voren was gegaan, nu had ze drie keer zoveel tijd als de anderen, in plaats van twee keer omdat ze al samen met Ian zou gaan.

“Dames en heren, voor het eerst in de geschiedenis van de Spelen houden we een dubbelinterview. Hier zijn, uit district twaalf, Vania en Ian!” Het publiek ging uit zijn dak. Ian liep naar voren en Vania huppelde achter hem aan. Ze vleide zich op zijn schoot. “Zozo, Vania, nu zit je hier weer vooraan”, begon Ceaser.
“Tja, er zijn blijkbaar mensen die me graag in hun buurt hebben tijdens een interview”, lachte Vania. “Ik stoorde niet te veel daarnet, hoop ik?”
“Nee hoor, het was perfect”, zei Ceaser. “Maar nu zie ik een heel ander meisje. Daarnet was je eerder een moeder of oudere zus voor Rue, en nu zit hier een smoorverliefde jongedame.”
“Tja, ik ben ook nog jong hé. Verliefd zijn is geen zonde, toch?”
“Zeker niet”, vond Ceaser. “Liefde is iets moois. Maar het is wel een heel verschil moet ik zeggen.”
“Ach, die liefde was er het eerst hoor. Maar geef toe, Rue is gewoon echt een lief meisje, als je haar ziet kan je toch niet anders dan haar in je hart sluiten?”
“Wie heeft de grootste plaats dan? Ian of Rue?”, plaagde Ceaser.
“Oeh, die is moeilijk”, lachte Vania. “Ik denk dat hun plaats even groot is, net als die van mijn familie thuis, enkel anders ingekleed.”
“Dat heb je prachtig verwoord. Zeg, Ian, wat vind jij eigenlijk van mijn haar?”
“Ik moet het met Rue eens zijn, Ceaser, Vania is veel mooier”, lachte Ian, en gaf haar een zoen op haar wang. “Ik bedoel, ze heeft prachtige lange haren, mooie ogen en die jurk… Ik heb het idee dat ik een godin op mijn schoot heb.”
“Daar lijkt het wel op, ja”, stemde Ceaser in. “Vania, zou je ons die mooie jurk eens willen tonen?”
“Ik zou mijn styliste beledigen als ik weigerde, maar anders bleef ik toch op Ians schoot zitten hoor”, zei Vania. Ze stond op, samen met Ian. Langzaam draaide ze een rondje.
“Prachtig”, zei Ceaser.

Vraagje
Ik wil samen met dayxdreamer een kortverhaal (9 pagina's) insturen voor een wedstrijd: Paul Harland Prijs. Ik zoek een paar mensen die dit voor woensdag (4 juli) willen nalezen en kritische commentaar geven.
Aangezien het niet op internet geplaatst mag worden kan ik het niet op Q zetten. Als je geïnteresseerd bent mag je een pb'tje sturen met je mailadres en eventueel een reden. We kiezen dan een aantal mensen uit.
Het is een fantasy-verhaal met als titel 'De heks van Paina'. Het speelt zich bij de politie. De rest verklap ik lekker nog niet
Wie het wil lezen maar nu geen tijd heeft/niet wordt uitgekozen: geen nood, in februari komt het op Q
(ja, ik heb al eens zoiets gevraagd, maar deze keer een ander verhaal)