De 100e Hongerspelen - 42
“Goed”, begon Katniss de volgende dag bij het ontbijt. “Na die geweldige scores gisteren is het tijd om ons op het interview te focussen. Vandaag dient om de tactiek te bespreken, morgen is aan de stylisten.”
“Maar ik denk niet dat er nog veel te bespreken valt. Ik bedoel, we zijn smoorverliefd, toch?”, vond Ian.
“Inderdaad”, knikte Peeta. “Zorg dat dat morgenavond overduidelijk is. En verder, probeer sympathiek over te komen, en zorg dat de capitoolmensen ook van jullie zullen houden. Vervloek hen niet, noch de Hongerspelen, noch hun rijkdom.”
“Het is gebruikelijk om een hele dag te werken rond gedrag, voorkomen en inhoud, maar we hebben een andere planning voorzien voor jullie”, vertelde Katniss. Ze haalde een film boven. “Ian, ik denk dat het tijd is dat je onze eerste Spelen ziet. Vania, jij mag zelf kiezen of je meekijkt.”
“Ik denk van wel”, zei ze aarzelend.
“Goed dan”, knikte Katniss. Ze liepen naar de tv. Vania kroop tegen Ian aan. Voor Ian was het ook een vreemde ervaring, zijn eigen ouders in de Hongerspelen zien. Zowel Vania als Ian waren sterk onder de indruk.
“Katniss, die Rue…”, stamelde Vania verbaasd.
“Ja”, zei Katniss zacht. “Ze deed me sterk aan mijn zusje denken en ze had me al geholpen, ik kon niet anders dan een bondgenootschap sluiten met haar. En de Rue die jullie nu kennen… is haar nichtje. Heel de rest van haar familie is gestorven aan een ziekte volgens Toista.”
“Daarom was je zo blij toen we zeiden dat we haar erbij wilden”, begreep Vania.
“Ja”, gaf Katniss toe. Ze zette de film op pauze. “Het staat er niet op omdat het een doorn in het oog van het capitool was, maar ik heb haar niet zomaar laten sterven, dat kon ik niet. Ik heb voor haar gezongen, haar in slaap gezongen. Muziek was heel belangrijk voor haar. En ik ben daarna bloemen gaan plukken, ik heb haar ermee versierd en haar ogen gesloten. Het was alsof ze lag te slapen in een bloemenveldje.” Katniss had tranen in haar ogen toen ze eraan terugdacht. Peeta legde zijn arm om haar schouders.
“Wow”, fluisterde Vania onder de indruk. Ian zette de film weer op en ze keken verder.
Reageer (6)
Dat zingen zat er wel in hoor
1 decennium geledenAhw..
1 decennium geledenBtw, je schrijft echt super
verder
1 decennium geledenWow,je schrijft echt super goed,ik vind het een mooi hoofdstuk
1 decennium geledenDat was zo'n mooi stuk! Toen ik het las in het boek moest ik bijna huilen!
1 decennium geleden