~28~

Ik lag op bed. Mijn gedachte vlogen naar Renesmee. Hoe had ik haar zo door mijn vinger kunnen laten slippen? Ze dacht er goed aan te doen om naar Italië te gaan, maar Carlisle had vertelt dat ze de Volturi had besloten hen met rust te laten. Ik zuchtte. Ik hield het niet langer meer. Ik stond op en liep naar buiten. "Waar ga je heen?", vroeg Alice. "Ik ga alvast." Ik liep de stad uit en veranderde.

Ik rende al uren. Plotseling ving ik de geur van een stel bloedzuigers op. Het was een vers spoor en ik zag drie mannen en een vrouw. "Ik heb jullie lang niet gezien. Sorry dat ik niet mee kon, maarik moest babyzitten.", zei een van de mannen. Plotseling zagen ze mij. We keken elkaar aan en plotseling viel een van hen me aan. Echt een wat de hell moment. Hij duwde me tegen de grond en ik rook Renesmee's geur. Mijn hart sprong op. Ik duwde hem van me af en rende weg. Ik transformeerde terug en liep hen weer te gemoed. "Breng me alsjeblieft naar Renesmee.", zei ik.

Renesmee pov

Ik lag op bed en dacht aan Jake. Ik miste zijn warme omhelzen, zijn zacht, lieve stem... Alles. Ik vroeg me af hoe ik in godsnaam op het stomme idee gekomen om een poging te doen om naar Volterra te gaan. Ik had moeten weten dat iedereen er iets aan zou doen om me tegen te houden. En voor Caspian kwam het nog beter uit omdat hij Maggie wilde. Ik viel uiteindelijk in een diepe slaap.

"Goedemiddag." Ik was direct klaar wakker. "Jake!"