De 100e Hongerspelen - 34

“Goed”, zei Katniss bij het ontbijt. “Jullie hebben bondgenoten nodig. Toon deze voormiddag waar je goed in bent. Dus Vania, jij zorgt dat je naar de eetbare planten gaat, en Ian, zorg dat iedereen ziet hoe goed je kan boogschieten. Verder doe je nog wat je denkt nog te kunnen verbeteren, waar je nog iets aan hebt. Je hoeft niet alles samen te doen, vandaag, maar zorg dat je vaak genoeg bij elkaar bent, even naar elkaar toe gaan tussen twee onderdelen in en zo.”
“Oké”, knikten zowel Vania als Ian.
“En voor je privésessies doe je natuurlijk ook iets waar je heel goed in bent. Maar ik waarschuw jullie, jullie zijn de laatsten, de spelmakers zullen misschien weinig interesse tonen”, zei Peeta. Hij grijnsde even naar Katniss.
“Die blik beloofd een geweldig verhaal”, zei Ian. Zijn ouders keken elkaar even aan.
“Ik was aan het boogschieten, maar ze keken amper, dus heb ik een pijl naar hen toe geschoten. Natuurlijk mikte ik niet op hen, maar op tafel lag een varken met een appel in zijn mond, en die appel heb ik weggeschoten”, zei Katniss. Ze had een glimlach op haar gezicht toen ze er aan terugdacht.
“Leuk idee, ma”, grijnsde Ian.
“Zorg maar dat ze niet denken dat je hen écht uitlacht of bedreigt”, waarschuwde Peeta.
“Bedoel je dat ik hen mag uitdagen?”, vroeg Ian meteen.
“Jij wel, als ze echt niet opletten, ze houden van tributen met pit”, zei Katniss. Ze wendde zich tot Vania. “Maar jij houdt je in, of ze opletten of niet, doe gewoon waar je goed in bent tot ze zeggen dat je mag gaan.”
“Oké”, knikte Vania.
“Euh, mam, pap?”, vroeg Ian. “Ik weet dat jullie het nooit wilden, maar nu zijn we zelf tributen, dus euh, ik denk, ik vind, dat we misschien moeten weten hoe jullie het gedaan hebben, de film zien…”
“Dat weten we, Ian”, zei Peeta serieus. “We hebben altijd geweten dat jullie het ooit moesten zien, en zeker jij.”
“We hebben de tape bij”, vulde Katniss aan. “Morgen mag je hem zien. Of Vania meekijkt is haar keuze.”