Chapter 35

“Hé, goedemorgen!” zei Louise vrolijk toen Chris en ik weer binnen kwamen lopen nadat we met de hond uit waren geweest. We waren door het bos gegaan en ik had heel er genoten van de omgeving, het was zoveel rustiger dan Amsterdam en alles wat in de buurt van Amsterdam lag. Zodra je de stad Middelfart uit was, was alles wat je zag groen.
“Goedemorgen,” reageerde ik.
“Hoe laat wil je naar de stad? Odense is ongeveer drie kwartier rijden.”
“Maakt mij niet uit…”
“Zullen we 1 uur weggaan? De winkels zijn vanavond tot laat open,” stelde Louise voor.
“Ja, is goed.” Ik keek Chris aan en hij lachte.
“Dan kunnen wij nu eerst wel eventjes naar het centrum van Middelfart gaan, gaan we daar even wat eten,” zei Chris blij.
“Oké… nu?” vroeg ik terwijl ik naar de klok keek, het moest nu wel zijn aangezien het half 12 was.
“Ja. Kom je?” vroeg hij. Ik lachte en knikte.
“Ik lever haar op tijd weer af hoor, tot straks,” zei Chris met een knipoog.
“Veel plezier, tot zo.” Ik volgde Chris naar de auto, ook al net zo’n mooie als hij had in Amsterdam. We reden het centrum van Middelfart in en ik bekeek de mooie oude huisjes. Het zag er allemaal heel leuk uit, heel anders dan Amsterdam. Chris parkeerde en we stapten uit.
“Ik weet een heel leuk plekje om te eten,” zei Chris toen.
“Oké… Dan gaan we daar heen,” antwoordde ik. Chris pakte mijn hand en we liepen de winkelstraat door, het stelde niet veel voor maar de nodige dingen kon je hier zeker halen. We liepen richting een schattig broodhuisje waarvan het voornaamste deel van hout was gemaakt.
“Dit is het,” zei Chris terwijl hij wees naar het Broodhuisje.
“Ziet er leuk uit,” reageerde ik. Chris trok me mee naar binnen en liet mij een plekje uitzoeken. Een serveerster kwam naar ons toe en vroeg in het Deens, waarschijnlijk, wat we wilden hebben. Ik zei tegen Chris wat ik wilde en Chris vertelde het aan het meisje in het Deens. Het meisje liep weer weg en Chris keek wat om zich heen.
“Is er iets?” vroeg ik toen. Chris keek geschrokken maar schudde toen zijn hoofd.
“Nee, hoe zo?”
“Nou, gewoon, je kijkt rond alsof je iets zoekt,” antwoordde ik schouderophalend.
“Wat zou ik moeten zoeken?” vroeg Chris.
“Ja, dat weet ik toch niet…”
“Niks,” zei Chris toen snel.
“Oké,” antwoordde ik met een glimlach. Een andere serveerster kwam aanlopen met onze bestelling, zodra ze Chris zag glimlachte ze.
“Hé Chris,” zei ze toen.
“Oh hey Bodil…” mompelde Chris. Het meisje, oftewel, Bodil zette het drinken en de broodjes neer en begon toen een verhaal in het Deens, uiteraard, tegen Chris. Ik haalde mijn schouders op en keek even op mijn telefoon, een berichtje van Emily.
Heeeeey hoe is het daar? Geniet ervan! Xxxxxxx
Ik glimlachte en reageerde:
Hier is alles goed, echt heel erg leuk en mooi! Ga straks winkelen met Chris zijn zus in Odense! Tot zondag, xxxxxxx.
Ik keek op en zag dat Chris en Bodil een gezellig gesprek hadden. Chris keek niet een keer om naar mij en ik wist niet wat ik moest doen. Ik wilde niet jaloers overkomen en daarom het gesprek ook niet onderbreken, wie weet waren ze al jaren goede vrienden… Ik nam een slok van mijn drinken en keek wat om me heen. Moest zij trouwens niet werken? Chris keek nog steeds niet om naar mij dus ik nam maar een slok van mijn drinken. Ik durfde niks te zeggen maar raakte inmiddels wel een beetje geïrriteerd. Ik kuchte uit de hoop dat Chris mijn aanwezigheid op zou merken. Godzijdank deed hij dat. Hij keek naar mij en glimlachte toen, vervolgens ging hij door met het gesprek. Wie was dat meisje in godsnaam? Bodil keek me nu ook aan en hoewel ik het eigenlijk niet wilde wierp ik haar een niet zo vriendelijke blik toe. Zij leek de hint te begrijpen en sloot het gesprek af, ze legde haar hand kort op Chris zijn schouder en liep toen weg. God, wat was ze trouwens knap. Chris keek haar nog even na en draaide zich toen naar mij toe, zich van geen kwaad bewust.
“Wie was dat?” vroeg ik een beetje nijdig.
“Oh… een oude vriendin,” antwoordde Chris. Wacht eens even… Misschien keek hij wel zo om zich heen omdat hij haar zocht. Nee, ik mocht niet achterdochtig worden.
“Oké…” Ik hoopte dat Chris uit zichzelf zijn verontschuldigingen zou aanbieden voor het feit dat hij vergat dat ik bestond en dat ik geen woord kon verstaan van dat gesprek van hun. Dat deed hij niet.
“Smakelijk,” zei Chris toen een beetje ongemakkelijk. Ik knikte en nam een hap van mijn broodje met brie, die overigens heerlijk was. Het bleef stil tussen ons en uiteindelijk besloot ik het maar te vergeten, Chris zag zijn vrienden ook weer eens en het was logisch dat hij daarmee wilde praten.
“Gaan we vanavond ook wat leuks doen?” vroeg ik toen.
“Wat wil je doen?” vroeg hij toen, hij leek opgelucht dat ik weer praatte.
“Zeg jij het maar.”
“We kunnen vanavond wel uit eten met zijn allen en dan ook met de vriend van Louise en daarna gaan jij, Louise, hij en ik nog even wat drinken in de plaatselijke kroeg.”
“Klinkt goed,” antwoordde ik terwijl ik een glimlach forceerde. Dat klonk helemaal niet goed, wat als Bodil daar nou ook weer zou zijn?
“Mooi,” zei Chris en hij pakte mijn hand die op tafel lag.
“Zullen we gaan?” stelde ik toen voor. Chris knikte en wenkte Bodil. Ik had de neiging om met mijn ogen te rollen maar probeerde vriendelijk te blijven. Chris zei iets tegen Bodil en zij begon hartelijk te lachen, weer legde ze haar hand op zijn schouder. Chris gaf haar geld en ging toen staan, ik volgde zijn voorbeeld en keek vervolgens toe hoe zij afscheid van hem nam door hem op zijn wang te kussen. In mijn beleven iets te dicht bij zijn mond. Ze lachte nog even naar hem en liep toen weg, vooral zonder mij aan te kijken of gedag te zeggen. Ik volgde Chris naar buiten en probeerde mijn humeur niet te laten beïnvloeden door Bodil, ze was gewoon een oude vriendin zoals Chris zei. Meer niet. We stapten in Chris zijn auto en de stilte hervatte zich.
“Ik ben blij dat je het goed kunt vinden met Louise,” zei Chris toen maar.
“Ik ook,” antwoordde ik.
“Wat is er?” vroeg Chris toen. Ik twijfelde of ik over Bodil zou beginnen maar ik wilde de sfeer niet verpesten, ik wilde een gezellige dag, een gezellig weekend en ik hoefde me heus geen zorgen te maken. Ik vertrouwde Chris voor honderd procent.
“Niks,” antwoordde ik. Ik glimlachte naar Chris en legde mijn hand heel even op zijn been.
“Oké…” Chris glimlachte en reed toen de oprit van hun huis op. Toen we naar binnenliepen waren inmiddels Chris zijn ouders ook aangekleed en wel beneden. Ik wierp een blik op de klok en zag dat het kwart voor 1 was. Ik pakte snel een tas met de nodige spullen erin en praatte toen kort nog even met Chris zijn vader.
“Zullen we gaan?” vroeg Louise toen.
“Is goed,” zei ik vrolijk. Ik liep met haar mee naar buiten toen ik Chris mijn naam hoorde zeggen. Ik draaide me om en keek naar zijn sippe gezicht.
“Krijg ik geen kus meer?” vroeg hij toen pruilend. Ik probeerde te glimlachen en gaf Chris snel een kus.
“Veel plezier lieverd…”
“Dank je wel,” antwoordde ik en ik liep naar buiten toe. In de auto praatte ik gezellig met Louise, ze vertelde me over haar vriend, hij leek me heel erg aardig. Ik vertelde over Chris zijn plan van vanavond en ze was erg enthousiast aangezien Chris haar vriend ook nog niet ontmoet had. In de stad liet ze me veel leuke winkels zien en pasten we veel kleren, uiteindelijk kwam ik met twee bomvolle tassen de winkels uit, ook Louise had goed ingeslagen. We hadden veel lol gehad en kwamen er achter dat we best wel dezelfde smaak hadden. Terug in de auto dacht ik aan de kroeg waar we vanavond heen zouden, aan Bodil die er misschien ook was. Ik twijfelde of ik aan Louise zou vragen wie Bodil was, maar ik wilde niet overkomen als de jaloerse vriendin dus ik besloot me stil te houden. Er was niets mis met haar, Chris sprak de waarheid en ik maakte me weer eens druk om niks. Toen we weer thuiskwamen was het alweer half 6, ik zag dat Chris zijn ouders zich al klaar hadden gemaakt om uit eten te gaan. Ik ging naar Chris zijn kamer en vond daar Chris die zich ook in wat nettere kleren hees.
Op het bed lag mijn nieuwe rode jurkje klaar, die Chris voor me had gekocht. Ik glimlachte, het was een mooi jurkje.
“Wil je die aandoen? Ik vind het zo mooi bij je staan,” vroeg Chris lief. Ik knikte en begon me om te kleden, ik deed er zwarte pumps onder aan en werkte vervolgens mijn haar en make-up een beetje bij. Ik nam een klein tasje mee.
“Wauw… wat zie je er prachtig uit,” zei de moeder van Chris met open mond toen we beneden kwamen. Ik glimlachte en bedankte haar, juist op dat moment ging de deur open en kwam een tamelijk knappe jongen naar binnen lopen. Hij had bruin haar en blauwe ogen. Hij glimlachte vriendelijk en groette de ouders van Chris en Chris. Hij gaf me een hand en stelde zich voor met de naam Niklas. Ook hij had vrij nette kleren aangetrokken. Als laatste kwam Louise beneden in een mooi lichtblauw jurkje, Louise was een mooi meisje met een prachtig lichaam dat werkelijk alles aan kon hebben. Chris gaf de hond nog een knuffel en toen liepen we naar de auto’s toe. Chris en ik gingen samen in een auto en de rest ging bij elkaar in de auto. Het restaurant was een vrij chique restaurant maar niet stijf en eigenlijk best wel gezellig. Ik zat naast Louise en Chris zijn vader, tegenover mij zat Chris die naast Niklas en zijn moeder zat. Chris en Niklas konden het goed vinden samen en ook Louise en ik hadden leuke gesprekken. De ouders van Chris vroegen hoe ons middag samen was geweest. Ze deden allemaal erg hun best om Engels te praten zodat ik het gesprek ook kon volgen. Het eten was heerlijk en ik was eigenlijk al mijn zorgen over Bodil alweer helemaal vergeten. Toen we het op hadden dronken we allemaal nog een drankje, ik hoefde geen alcohol net als Chris dus wij namen genoegen met een alcoholvrije cocktail.
“Jullie gaan zo nog naar de kroeg?” vroeg Chris zijn moeder.
“Ja, dat was wel de bedoeling,” antwoordde Louise terwijl ze naar mij glimlachte.
“Leuk, dan wens ik jullie een fijne avond en tot morgen,” zei Chris’ moeder terwijl ze opstond. Ook zijn vader stond op en we zeiden hen gedag. Zij rekenden af en toen vertrokken wij ook. Het was op een loopafstand van het restaurant. Ik sloeg mijn arm om Chris heen en Chris sloeg zijn arm om mijn schouder en trok me stevig tegen zich aan.
“Er komen ook vrienden van mij, ik hoop dat je met ze kan opschieten,” zei Chris toen.
“Vast wel,” antwoordde ik terwijl ik gelijk dacht aan Bodil. Toen we naar binnenliepen zag ik inderdaad degene die ik niet wilde zien…