~038
Niall's pov.
Gespannen zit ik op de bank, afwachtend op wat Zayn te vertellen heeft. Hij zucht en neemt een diepe teug adem, waarna hij begint te vertellen. “When I was younger, I met a girl. We became best friends. We did everything together, playing, going to school, party, everything. But she disappeared. I had never heard of her and her family again. When I saw Emily, it was like I saw Chloë. She looked exactly like her. I told myself that it wasn’t possible and tried to ignore it. Today I went to Emily. Actually I wasn’t allowed to see her, but Zayn was the only name she remembered, so the doctor let me in. She was really thin and pale. She opened her eyes and started crying.” hij zucht even en ik zie tranen in zijn ogen ontstaan. “She told me she remembered everything. Chloë, the girl who disappeared, moved to Holland. She wanted to start a new life, because it was too hard for her to think about the life she lived before. She changed her name into Emily, and tried to banish all the memories about me. She met a guy, called William. He made her feel amazing. They fell in love, and he took her on a ‘holiday’ to Spain. There she found out that he was using her. He forced her to become a whore, and raise money. She had no choice, he slapped her. But she found her chance and ran away. She went to the airport and bought a ticket to England. She didn’t know why, but she really wanted to go to England. There she met you, Niall, and she fell in love with you. But every time she looks at you, it’s like she looks at William.” Ik zwijg. Ik ben niet in staat om iets uit te brengen. Niet in staat om te bewegen, laat staan om te slikken. Ik zit als bevroren in de bank. “Niall?” Zayn legt zijn hand op mijn been. “Please, Niall. Say something?” probeert hij wanhopig. Het enige wat ik kan is hem recht in zijn diepbruine ogen aantstaren. Ik zoek naar woorden om te zeggen. Ik zoek naar gedachten om te hebben. Ik zoek een manier om duidelijk te maken wat er op dit moment door mij heen gaat. Zoveel emoties. Angst. Hoop. Liefde. Verdriet. Alles. Alle emoties lijken samen te komen en zich tot een grote emotieloze massa te vormen. Een emotieloze massa? Terwijl ik zoveel emoties heb? Ja. Zoveel emoties dat ik mijn emoties uit zet. Dat ik ze negeer. Ze niet meer voel. Ze niet meer wíl voelen. Dat het me opbreekt. Dat als ik in de spiegel kijk, ik niks anders zie dan een leeg lichaam. Een lichaam zonder gevoelens. Een lichaam zonder ziel. Een lichaam zonder reden om nog een lichaam te zijn. Om nog te leven. Om nog op zoek te gaan naar een ziel.
Mirror mirror on the wall,
I just thought I had it all.
A beautiful life. A beautiful girl.
But now I’m alone again in this world.
Mirror mirror on the wall,
Why can’t I change it all?
Why can’t I just turn back in time…
And forget how hard I’d fall.
Mirror mirror on the wall,
From who I was is nothing left,
And now my whole heart is cleft.
Mirror mirror, don’t you see?
What you show is ruining me.
Reageer (5)
Noooo laatste hoofdstukjee:'(
1 decennium geledenverderrr het is zoo zielig!!
Maar hoe is ze nou eigenlijk precies in coma gekomen? X
VERDER !
1 decennium geledenMachteloosheid is een van de ergste dingen die er is, het haalt in een mum van tijd alle energie uit je die je op dat moment in je hebt zitten. Je staat perplex en weet niet wat te doen.
1 decennium geledenSommige mensen reageren anders dan anderen maar wat hier boven is beschreven is een van de meest voorkomende voorstadia ongeacht je persoonlijkheid. Wat er opvolgt is persoonsgebonden, ikzelf 'kraak' dan, ofzo noem ik het toch. Het laten stromen van alle emoties(letterlijk en figuurlijk). Ik ben normaal gezien een rustig persoon en stel me zo neutraal mogelijk op. Dit heeft als gevolg dat ik mijn emoties soms opkrop, maar ik raad het niemand aan.
Opkroping is een veelvoorkomend 'probleem', maar je kan er meestal niets aan doen. Je hebt het niet door dat je het doet tot dat je breekt en alles los laat. Het belangerijkste is dat je iemand hebt waarmee je kan praten. En vergeet nooit, het is wat jij voelt dat telt en niets anders. Meestal zijn de negatieve emoties niet eens nodig of maar slappe aftreksels van de realiteit, maar hoe dan ook de persoon in kwestie heeft dat in zijn hoofd zitten.
Sommige mensen begrijpen dat echt niet, ze proberen je er dan 'uit te praten' maar dat is echt geen oplossing. Een goede tip is om iemand eerst op zijn/haar gemak te stellen en dan pas beginnen graven. Ik persoonlijk kan er ook helemaal niet tegen als ik breek en ze mijn tegen spreken, het is toch wat ik voel en niet wat zij zien/denken.
Oké ik liet me even gaan
Snel verder
Poor niall, zo zielig
ben wel blij voor zayn, maar voor hem is het natuurlijk ook moeilijk! 
1 decennium geledenAwh, zo mooi! (: Echt heel leuk, ik hoop dat je gauw weer inspiratie hebt en weer verder kan schrijven! Maar ik blijf sowieso wachten (:
1 decennium geleden