Capite 12; The start of the War

Het enigste wat ik hoefde te doen was zitten en genieten van het uitzicht wat ik had helemaal boven in de lucht. De rest deed mijn pegasus. Langzaam zag ik in de verte Olympus dichterbij komen. Miracle begon steeds lager te vliegen en voor ik het wist zette hij de landing in. We vlogen een klein rondje rond de berg en kwamen toen op de grond neer voor de school. Ik sprong van Miracle af en rende samen met hem naar binnen. Ik moest weten wat er was gebeurd toen ik geteleporteerd werd. De deuren vlogen open en ik rende regelrecht naar de hal toe. Toen ik bij de hal aankwam was het een grote puinhoop. Alle stoelen en tafels lagen op hun kanten en helemaal achterin zaten de 5 docenten op hun stoelen, gewond. De 12 goden stonden om hun heen en zo gauw Athena mij zag keken ze allemaal om. ‘De eerste is terug gekomen’ zei Hera tegen Zeus. Zeus keek mij aan en glimlachte. Toen schoten zijn ogen naar mijn bijtwonden. ‘Jonathan, kom snel zitten, je wonden moeten zo snel mogelijk behandeld worden. Zeus wees naar een stoel naast hem en ik liep er heen en ging zitten. Hij begon gelijk mijn wond schoon te maken en te behandelen. ‘Ik ben trots op je’ zei hij. ‘Wat is er gebeurd?’ vroeg ik. De docenten plus de goden werden stil en keken mij aan. Het bleef stil. ‘Ik vroeg jullie wat’ zei ik. ‘Wat is er gebeurd?’ ‘We zijn aangevallen’ zei Aphrodite. ‘Door Hades?’ vroeg ik. ‘Niet door Hades zelf maar wel door zijn volgelingen. ‘Wat!’ hoorde ik ineens vanuit de ingang van de hal komen. We keken allemaal de richting op waarvan het geluid vandaan kwam en tot onze verbazing stonden er 4 kinderen. Coendro, Sandra, Jonna en Fenarry stonden in de hal opening. Coendro was zwaargewond en Sandra had een blauw oog. Jonna had een bloedende hand en Fenarry had grote schrammen in haar gezicht.

‘Zijn wij aangevallen door de onderwereld?’ vroeg Coendro. ‘Ja’ zei Poseidon. Hij liep gelijk naar Coendro toe om hem te behandelen. Hestia, Hera en Demeter volgde zijn voorbeeld. ‘Ik herkende de monsters al’ zei ik tegen Zeus. ‘De monsters die mij aanvielen in de steeg’. ‘Ben jij al wel is aangevallen?’ vroeg Jonna aan mij. ‘Ja, op aarde en daarna werd ik naar de onderwereld geteleporteerd’. ‘We leggen jullie alles uit, maar dat doen we pas als iedereen terug is!’ zei Zeus.
De uren die volgde kwamen steeds een voor een kinderen terug. Sommige waren ernstig gewond, andere vielen al flauw toen ze de hal bereikten. Ik zag verschillende pegasussen zich opstellen in een rij. Ze hadden allemaal verschillende kleuren. Mijn pegasus herkende je meteen, hij was pikzwart. Er stonden witte, bruine en kleuren daartussen tussen. Nadat iedereen behandeld was gingen we aan onze vaste tafels zitten. Iedereen had nu een eigen wapen. Coendro had een grote drietand met drie felblauwe punten. Jonna had een grote gouden staf met aan het einde een gouden bol. Sandra had een twee gouden stafjes met aan beide kanten vlijmscherpe punten. Fenarry had een bruin handvat waarmee ze vlammen kon opwekken.

‘Sommige hebben het al gezien, andere niet’ begon Zeus. Hij had gelijk de aandacht van iedereen. ‘Het is tijd dat jullie de waarheid weten. Vlak nadat jullie werden geteleporteerd zijn we aangevallen door de onderwereld. Wij hebben jullie niet zonder reden naar Olympus geroepen. Een paar weken geleden kregen wij bericht van een engel en dat bericht was vreselijk. Hades en Persephone, god en godin van de onderwereld, hebben de oorlog verklaart aan Olympus. Een oorlog was onvermijdelijk, aangezien ze door en door slecht zijn en omdat Hades een vreselijke hekel heeft aan zijn broers en zussen’. Gelijk ontstond er geroezemoes en iedereen keek met grote ogen naar Zeus. ‘Ja, Hera, Hestia, Demeter, Poseidon en ik zijn broers en zussen van Hades. Hij heeft het op ons gemunt en hij zal niet rusten voordat hij ons vernietigd heeft. We zijn jullie aan het trainen omdat er vreselijke gevechten zullen komen en die kunnen wij niet alleen. De oorlog met de onderwereld, is begonnen’.