001

Rose Jackson
“Rose Jackson, you’re too late. Again. Go get a note, and come back fast please.” Ik knikte van ja en liep naar de receptie om een briefje te halen. Daar stond nog een andere jongen, ik had hem wel eens gezien. Volgens mij heet hij Harry, dacht ik. Ik vroeg om een briefje en wilde terug lopen naar mijn lokaal toen Harry naar me toe kwam. “Hey, what’s your name beauty?” Ik kleurde een beetje rood. “Eh hello, my name is Rose, Rose Jackson. Your name is Harry, isn’t it?” Hij keek verbaasd en knikte, “Yes, how do you know that? Ah I don’t care actually. Would you like to hang out with me this afternoon? 4pm by the lockers?” Ik knikte, “Yea, that’s allright. See you then!” Ik lachte verlegen naar hem en hij lachte terug. Wauw, hij had een mooie lach. Snel ging ik terug naar mijn lokaal en ging ik zitten. De hel was weer begonnen..

Hanna Nelson
“ZAAAAAAYN!!” schreeuwend riep ik hem en rende naar hem toe. Ik had hem gemist. Hij was een week op vakantie geweest en ik moest hem weer zo veel vertellen. Toen hij me zag lachte hij, en kwam naar me toe lopen. Ik knuffelde hem en hij knuffelde terug, “Sweety, how are you? How was your holiday?! Tell me everything!!” Ik kon niet wachten tot hij alles vertelde. Jammer genoeg hadden we eerst twee lesuren en dan pas pauze, maar goed. Ik begon eerst met mijn vakantie te vertellen, wat zeer kort was. Gelukkig zaten we ook naast elkaar in de les en praatten we daar ook over zijn vakantie. Het was blijkbaar heel leuk, en hij had een meisje ontmoet. Nee, ik was niet jaloers. Hij verdiende een heel lief, mooi, leuk meisje. Maar oke verder, hij had met haar gezoend en ze hadden beloofd contact te houden. Hopelijk hield het deze keer wel stand, want de vorige keer was het contact na een week alweer voorbij.

Joanne Roberts
Gapend liep ik de school in. Ik was zoals gewoonlijk weer te laat, maar dat boeide me niks. Ik haalde alvast een briefje en liep toen naar het lokaal. Het was wel verdacht stil in school en de lokalen verdacht leeg. Ik haalde m’n schouders op en liep door. Toen ik de hoek omliep, rende er plotseling iemand tegen me op. Ik viel half op de grond maar de jongen liep door. “Ok, you can say sorry..” Hij hoorde me niet. Weer haalde ik m’n schouders op en kwam bij m’n lokaal. Er was niemand. Huh? Ik pakte m’n iPhone en zag 3 ongelezen berichten en 1 gemiste oproep. Oeps, even kijken van wie. 2 berichten van Louis, en de gemiste oproep en 1 bericht van Claire. Claire was m’n beste vriendin en ze zat ook bij me in de klas, net als Louis. Ik opende de berichten, Louis: Waar ben je?!. Ik was thuis toen hij het verstuurde. Nee, dat nog net niet, ik was al onderweg. Louis: We zitten niet in ons lokaal, kom naar het park xxx. Aha. Claire: Gek, waar ben je nou? Zeker bij ons lokaal? Ik zie je zo waarschijnlijk wel, xxx. Ik antwoordde ze allebei met Ik kom eraan xxx en liep naar het park.

Caity Clark
Waar is die jongen toch.., dacht ik. Het tweede uur was inmiddels begonnen en Liam was nog steeds niet op school. Straks was er iets fout met z’n nier.. “Caity, what is the word team in French?” Ik schrok, maar wist het antwoord wel. “L’équipe, monsieur.” “That’s right. Next one is for David. What is the book?” En zo ging hij nog wel even door. Ik had geen zin in vandaag, een proefwerk wiskunde en een voor geschiedenis. Ik háát die vakken, en ik ben er ook hartstikke slecht in. Gelukkig had ik zo´n bijlesmens gevonden en ging het nu wat beter. Trrrrrring. Hèhè, eindelijk pauze. Snel pakte ik m´n BlackBerry en belde ik Liam. Voicemail.

Maddy Cooper
Iedereen was jaloers op me. Ik was vrij vandaag. HA. Ik was net wakker geworden en de zon scheen al door m’n gordijnen naar binnen. Ik stapte m’n bed uit en pakte spullen om te douchen. Snel stapte ik onder de douche, ik hou van douchen. Toen ik klaar was liep ik naar beneden en bekeek mezelf even in de spiegel. Ik hou van deze kleren. Vandaag had ik niet echt wat gepland, misschien ging ik wel even naar het dorp. En ik moest wel leren. Misschien belde ik Niall wel even op.. Nee. Hij kent me toch niet, en weet m’n nummer ook sowieso niet. Hij was zo leuk.. Snel stopte ik met dagdromen en pakte ik wat te eten. Het zou toch nooit wat worden..