~26~

"Ik ga jagen.", deelde ik mee. Caspian stond op. "Oké." "Ehm, ik ga liever alleen.", zei ik. "Ik ben niet achterlijk kleine, ik zie ook wel dat je weg wilt." Oké, creap. "Nou, op dit moment heb ik dorst.", antwoordde ik geïrriteerd. Ik draaide me om en liep de deur uit. Caspian kwam achter me aan. "Waar zitten de meeste dieren?", vroeg ik. "Ik laat het je wel zien." We renden het bos in en al gauw vonden we een paar herten. Ik genoot hiervan. Ik zag dat Caspian erg dorst had en dus volledig door zijn instinkt werd overgenomen. Hmm, perfect. Ik rende naar de rivier en dook erin. Het water was heerlijk en koel. Ik wist niet hoelang het duurde voor ik weer boven water kwam. Ik genoot even van de zon en werd toen aan mijn enkel naar achteren getrokken. Ik vloekte in mezelf. "Er is wel meer nodig om mij om de tuin te leiden." Opeens leek hij niet meer op de vriendelijke Caspian van twee uur geleden. Hij keek me eng en hongerig aan. "Laat me los.", snauwde ik. Hij trok me tegen zich aan. "Nee, dacht het niet." Ik probeerde me los te maken uit zijn armen, maar het lukte me niet. "Wat wilde je doen halfbloed?" Ik werd doodsbang voor hem. "Wat wil je van me?" "Van jou niets liefje, maar Maggie daarentegen..." "Dude, hoeveel vampiers heeft ze precies het hoofd op hol gebracht?" Hij sloeg me tegen mijn hoofd. "Waar was dat goed voor?" Hij zweeg even. "Wat maakt het voor jou uit? Maggie vroeg of we jou wilde vasthouden en ze gaat erachter komen dat daar iets tegenover staat." "Dude a) ik krijg het koud, dus laat me uit het water gaan en b) ze gaat Seth echt niet verlaten voor jou." Ik had de sterke aandrang om in zijn gezicht te spugen of krabben. Jammer genoeg zou dat niets uitmaken. Caspian tilde me op en bracht me terug naar het huis. Toen sloot hij me sloot hij me op in mijn kamer. Ik trok schone kleren aan en droogde mijn haar. Ik zat me ondertussen de hele tijd af te vragen wat hij van Maggie wilde...