~23~

'Kom op, Jake, we vinden haar!' Schreeuwde ik naar hem, en sloeg hem met een klap in zijn gezicht. Hij leek even wakker te schudden, maar zuchtte toen vermoeid.
'Hoe wil je dat gaan doen dan?'
'Hoe ik al mijn problemen op los, met hulp van anderen!' Grijnsde ik. Ik greep naar mijn telefoon, en zocht een nummer op. Ik drukte op het groene knopje, en gebaarde dat ze stil moesten zijn. De telefoon ging een paar keer over, voordat er werd opgenomen. Een aantrekkelijk hese stem klonk.
'Christian.'
'Christian, met Maggie!' Glimlachte ik blij. Hij zou me vast kunnen helpen.
'Maggie? Van de Ierse clan?'
'Nou zeg, ik ben nu niet meer bij de Ieren, ik logeer bij de Cullens nu, in Amerika.'
'Ah, Amerikanen, ik dacht al het accent te horen. Goed je te spreken Maggie, maar je belt vast niet voor niets.' Ik lachte even, Christian wist altijd wanneer ik hem nodig had. Ik maakte een instemmend geluidje.
'Een halfvampier is van Roemenië naar Volterra aan het rennen, en wij zijn nu al in Volterra, maar ik wou vragen of jij iets hebt geroken?' Het was even stil aan de andere kant, en er klonken meerdere stemmen.
'Maggie? Met Caspian, we hebben gisteren een verdachte geur opgepikt, en het zuiden, het was een klein meisje met bronsachtige krullen tot haar middel, is dat het halfje dat je zoekt?'
'Ja, die zoek ik. Zou je haar kunnen vangen?' Jacob keek verschrikt op. Ik suste hem met mijn hand.
'Ja, is goed, wanneer zijn jullie hier?'
'We komen er nu aan, moeten we gewoon naar het huis van Christian gaan?'
'Ja, dan zien we jullie later!'
'Dag, Caspian, heel erg bedankt.' Ik hoorde de pieptoon en drukte het gesprek weg.
'Geregeld! Op naar Hongarije!'