3

De weken vlogen voorbij en Draco haalde steeds betere cijfers. Je zat in de zwadderich kamer bij de openhaard. Opeens worden er twee handen voor mijn ogen gedaan. "Rara wie ben ik?" "Uhmm, Draco?" De persoon zucht. "Wijsneus! Kon je nou niet even meespelen?" Je schud je hoofd. "Sorry." Hij lacht en komt naast je zitten. "Maakt niet uit Chantalletje." Je ogen worden groot. "Wat?" vraagt Draco. "Je noemde me Chantal. Geen brilsmurf." Hij glimlacht, "Ja natuurlijk noem ik je Chantal. Dankzij jou heb ik een 9,8! Dat is het hoogste cijfer die ik ooit gehaalt heb." Je lacht. "Hoogste?" Draco knikt blij en geeft je een knuffel. Je wordt helemaal warm van binnen. "Gaan we zo weer leren?" Je knikt en Draco staat op. "Kom" zegt hij terwijl hij je omhoog trekt. Als je staat sleurt hij je mee naar boven. "Doe je bril eens af." zegt hij opeens halverwegen de blijles. "Pardon?" "Je hoorde me wel, ik wil zien hoe je eruit ziet zondr bril." Je twijfelt even maar zet daarna je bril af.