08.2
Embry pov
Ik had het gevoel dat ik aan het flippen was. Alyson was weggesneakt tijdens de vergadering en nu verdwenen. Ik rende langs de rivier en volgde haar spoor richting de bergen. Serieus, wat is er zo moeilijk aan één keer naar mij luisteren. Ik kwam bij een grot uit en ik rook het spoor van Victoria. Dit was niet goed. Ik ging zitten en begin te huilen zodat ook degene die niet getransformeerd waren wisten dat er iets belangrijks was. "Wat is er?" vroeg Jake. "Ik denk dat Victoria haar heeft. Ik ben in de bergen en hun sporen zijn gemengd." dacht ik.
Alice pov
"Wat is er?", vroeg Bella. "Ik kan ze nu helemaal niet meer zien. Alsof ze bij de wolven zijn of zo. Hoe erg ik me ook concentreer, het lukt me niet." Detelefoon ging. Ik gokte dat het één van de wolven was, want dit had ik ook niet zien aankomen. En zo te horen had ik gelijk. Het was Sam. "Ze hebben Alyson." "Wat?", zei Carlisle. "We waren aan het vergaderen over zaterdag en Alyson was er neit bij, want zij doet niet mee aan het gevecht. Maar ze was niet thuis en toen vonden we haar sporen vermengd met die van Victoria." We zaten allemaal als versteend. "Wat is er?", vroeg Bella. We keken elkaar aan. "Vertel het", dacht ik en Edward kmikte. "Victoria heeft Alyson.", zei hij langzaam. "Wat?", zei Bella geschrokken. "Nee!" Ik zag een traan over haar gezicht rollen. Ze zakte op de bank, trok haar knieën op en verborg haar gezicht in haar schoot. "Wat moeten we nu doen? Als we ze aanvallen doden ze haar." "Ik ga naar haar toe.", zei Bela, haar gezicht nog steeds in haar schoot verborgen. "Bella...", begon Edward. "Niks Bella. Zie je niet dat iedereen hierdoor ingevaar komt." "Luister Bella. Die newborns zijn makkelijk en we gaan ervoor zorgen dat Alyson veilig terug komt.", beloofde Jasper.
Reageer (2)
ik ben reactieinspiloos
1 decennium geledenja ja jason ni me der gevoelens spele snel verder
1 decennium geleden