Zayn Malik || O15.

Owen zat tegen over mij op de leren bank, en hoe graag ik ook tegen hem geschreeuwd had, ik hield me in. Het was nog vroeg in de ochtend en ik ergerde me mateloos aan hem, vooral aan zijn gedrag.
"Zayn, we willen haar allebei even graag.." herhaalde hij zijn zin weer. Ja, hij had gelijk, tenminste ik wilde haar heel graag of hij haar wilde wist ik nog niet zeker waarschijnlijk wel. Hij wist alleen nog niet dat hij gelijk had en dat mocht hij voorlopig ook nog niet weten.
"Luister Owen, ik wil niks haar. Geen seks, geen relatie, niks" maakte ik hem nog een keer fijn duidelijk. Volgens mij kwam ik redelijk geloofwaardig over aangezien Owen goedkeurend knikte.
"Ik geef echt om haar, en dat is ook de reden dat ik haar nog met géén vinger heb aangeraakt" wees Owen me erop. Klootzak.
"Morgen" mompelde Harry die de kamer binnen kwam slenteren.
"Lange nacht gehad?" grijnsde Owen naar Harry wat mij overdreven luid deed zuchten. Harry negeerde zijn vraag en liep door naar de keuken waar hij wat aan het rommelen was.
"Goed, ik heb mijn woord gedaan. Ik zie jullie vanavond bij mijn huis?" vroeg hij ter verduidelijking.
"Om acht uur bij je huis" bevestigde ik en de neiging om hem hardhandig het huis uit te duwen was groot. Zonder wat te zeggen verliet hij ons appartement. Meteen nam ik de tijd om mijn mobiel te checken op berichten, gemiste oproepen en dergelijk. Niets.
"We moeten vanavond bij Owen zijn" deelde ik Harry mee zodat hij daar rekening mee kon houden. De rest lag waarschijnlijk nog in bed en dat maakte mij ongelofelijk jaloers op ze. Alleen maar omdat verdomme Owen zo vroeg met me moest praten. Het enige wat er vanmorgen werd uitgewisseld waren leugens, zelfs ik kon zien dat hij dit uit zijn duim zoog. Die avond dat Niamh erbij was - was er duidelijk lust in zijn ogen te zien. Exact dezelfde lust al mij. We verlangden beide naar haar, dat was voor iedereen duidelijk. Misschien moest ik het laten voor wat het was. Owen zijn gang laten gaan en volgend jaar het opnieuw proberen bij een meisje die er niet zo moeilijk over doet. De zakken met enveloppen van dit jaar waren opgehaald door het management dus die kon ik ook niet door kijken. Ik had de kans om Rebecca op te bellen, maar op de één of andere manier wilde ik absoluut géén contact meer met haar. Geïrriteerd zette ik één van mijn handen in mijn haar en gromde ik binnensmonds. Ik kon het beter gewoon opgeven..

Waarschijnlijk vragen jullie je af waar ik het lef vandaan haal om een nieuw stukje te posten.. Ik schaam me ja, dat ik zolang niets van me heb laten horen.. Het ligt allemaal ook ingewikkeld en nu ik er eindelijk uit ben komen er toetsen aan >;( Maar ik ga nu druk schrijven en jullie worden zo meteen overladen met nieuwe stukjes c: Xxxx <33 Ik snap het als jullie boos zijn, dus..