0.6

Als we thuis aankomen is het ongeveer kwart over vijf. Ik ren naar binnen en probeer mijn IPhone uit mijn broekzak te halen maar zoals altijd lukt dat niet als ik hem nodig heb. Sandra is al naar boven gerend en ik zit nu op de bank mijn tassen heb ik in de keuken gegooid want ik moet eerst Liam bellen.
"Met Liam". "Hee Liam, met Kyra. Sorry dat ik laat bel". "Maakt niet uit! Hoe is het"? "Goed he! met jou"? "Super vooral nu! Ik heb het praten met je gemist!" Ik kreeg een lach op mijn gezicht en voelde dat mijn wangen begonnen te gloeien. "Ik heb het ook gemist! Maar dus even over Pinkpop he". "oke". "morgen is de kaartverkoop Sandra blijft bij mij slapen dus dat we morgen om tien uur al voor de computer zitten voor kaartjes". Ik zucht even en ga dan weer verder. "Dan kopen we dus ook kaartjes voor jullie en dan ligt het er maar aan wanneer jullie komen". "uhmm..." het is even stil aan de andere kant maar dan begint Liam weer te praten. "als we jullie nou tegenkomen op de kamping. dan lopen we samen naar het terrein". "Oké ik vind het goed. Als we elkaar rond 1 uur op de camping ontmoeten zijn we nog optijd voor moss". "Oké klinkt goed. Ik heb er zo veel zin in"! "Ik ook! maar ik moet gaan want ik moet nog naar Sandra haar hondje ophalen". "Oké mup. bel je me morgen als je de kaartjes hebt?" Ik zucht ik wouw nog helemaal niet ophangen maar we moesten wel naar Sandra. "Ja natuurlijk. graag zelfs. Doei"! "Doei. ik..." wat wouw hij nu zeggen? Ik trek mijn schouders op en doe mijn jasje aan. "SANDRA WE KUNNEN GAAN!" roep ik naar boven en ik hoor haar de trap af rennen. Ik wil net mijn fiets pakken maar Sandra pakt mijn arm vast en trekt me terug. "Ik had een idee. Als ik Yayy nou eens ga halen en jij Chanel klaar maakt kunnen we nog even het bos in." Ik knik en doe mijn jas uit. "dan kleed ik me wel even om. wacht jij even?" Sandra knikt en ik ren naar boven en trek mij paardrijkleren uit mijn kast. Als ik ze aan heb ren ik vrolijk naar beneden en Sandra en ik pakken onze fietsen. Na een tijdje moet ik af om naar Chanel te gaan en sandra moet rechtdoor. Als ik aankom loop ik naar de wei waar Chanel staat knuffel haar even en haal haar eruit. Ik zet haar vast en haal haar spullen. Gelukkig heeft ze de hele tijd met haar deken opgestaan dus hoef ik niet zo veel te poetsen. Na een half uur ben ik klaar met poetsen en zadelen en op dat zelfde moment komen Sandra en Yayy het terrein op. Ik stijg op en samen lopen we naar het bos. Na een tijdje draaf ik aan en na een paar meter ga ik stil staan omdat Sandra en Yayy te ver weg zijn. Na een tijdje komen we bij een lang open veld en ik kijk Sandra smekend aan. Ik stap het veld op en ga stil staan ik leg mijn been naar achter en druk mijn kuiten aan. Chanel gaat over in gallop en ik laat de teugels losser zodat we sneller kunnen. We gaan steeds sneller en elke gallopsprong word groter en ruimer. Ik ga staan in mijn beugels en kijk naar voor, Dit is pas echt genieten. Ik zie het einde van het veld dichterbij komen en ik maak mezelf zwaarder en pak de teugels weer kort. Chanel gaat weer over in een hand gallop en ik draai de bocht in. Als ik weer op de lange zijde van het veld ben laat ik de teugels helemaal los en strek mijn arme naast me als een vogel. Dit is een van de momenten dat ik weer helemaal weet waarom ik leef. Ik vertrouw blindelings op Chanel ze zou nooit expres weg rennen. Als het einde weer in zicht komt zie ik Sandra met haar camera staan. En ze maakt wat foto's van me. Ik ga maak me weer lang en zwaar en pak de teugels weer in mijn handen. Als Chanel weer terug is in een hand gallop knijp ik met mijn knieën zodat ze gaat draven. "IK OEFEN NOG EVEN MIJN UITGESTREKTE DRAF!" roep ik naar Sandra en ik ga doorzitten en vraag Chanel om wat stelling. Ik knijp een keer in de teugels en Chanel loopt nageeflijk. Zo draaf ik nog even zodat ik zeker weet dat ze goed loopt en dan rijd ik een diagonaal. Ik druk mijn kuiten aan maar hou haar van voren tegen zodat ze haar achterhand meer eronder brengt. Ze strekt nu mooi haar benen maar ik voel nog geen zweefmomentjes. Dus ik hou haar nog iets meer tegen van voor en drijf haar nog meer bij van achter. Eindelijk strekt ze nu niet alleen haar benen maar ook haar voetjes en zitten er perfecte zweefmomenten in. Als we helemaal klaar zijn met de diagonaal knijp ik mijn knieën aan en gaat ze over in stap. Ik laat haar lang en geef haar een klopje op haar hals. "wil je achterop?" vraag ik en kijk sandra aan. ze knikt en geeft de riem van Yayy aan mij. Ik haal mijn voet uit de stijgbeugel en Sandra klimt een beetje stijf achterop. Als ik twee armen om mijn middel voel weet ik dat ze zit en stap ik aan.