Shikamaru

rani pov;

lachend lopen ik en shikamaru naar het dak van een van de trainings gebouwen, hier was veel gebeurt tussen mij en shikamaru... nadat mijn zelfmoord poging was mislukt had ik iets met shika. we gaan op het bankje zitten waar shikamaru altijd naar de wolken keek. ik leg me tegen shikamaru aan en zucht. onopvallend schuif ik de mouw van mijn blouse omhoog, daar kwam mijn litteken te voor schijn.

*flashback*
ik kon dit gewoon allemaal niet aan! al die mensen... al die gezichten die op me afkwamen met kunais! nee, dat wil ik niet meer meemaken! ik heb vanaf dat ik drie was moeten vechten voor mn leven! waom? omdat die facking orochimaru dacht dat het leuk was om een demon als dienaar te habben, had die ff pech! dacht ik huilend. ik stond aan de brug en het regende. het was al best donker voor 6 uur... ik steek ing door me heen. ik weet een manier om van die pijn af te komen. niemand zal het maerken... ik greep naar mn holster en pakte er een kunai uit. ik richte hem op mn keel, dit was nou waarom ik zo dol was op lopen in de regen; niemand kon zien dat je huilde... ik richtte de kunai op mn keel en wou doorhalen, maar de kunai werd door een shuriken aan de muur gepint. hij maakte een diepe wond in mn arm. toen ik keek waar de shuriken vaandaan kwam zag ik kotetsu, izumo, gaara (mon aniki) neji en shikamaru me smekend aankijken. dit wou het niet meemaken, het moest snel gebeuren! ik greep naar een tweede kunai, maar shika hield me in zijn schaduw jutsu, hij vieng me op terwijl ik huilend ineenzakte.
*einde flashback (die langer was dan de bedoeleing)*
shikamaru slaat zacht mijn hand weg en kijk me smekend aan. 'laat jezelf er niet naar terug kijken.' glimlacht hij. ik glimlach terug terwijl ik onderuit ga liggen. shikamaru grijnst en gaat bovenop zitten. hij pint me neer en begint me te zoenen. tussen de inigge tongzoen door giechel ik wat. na een tijdje (TIJD O_o) stopte hij en giing naast me liggen.
kotetsu pov;

'kotetsu, ga kijken of er nog mensen bij de training gebouwen zijn; die moeten nog afgesloten worden!' 'jaja' mompel ik tegen tsunade en verlaat haar kantoor. bij de training gebouwen is er nieman, dan bedenk ik me iets; zit shikamaru niet altijd op het dak? op het ak lach hij inderdaad, maar niet aleen. rani lag opgekrult op zijn borst te slapen. was dat het meisje dat we een jaar geleden hadden gevonden? ze was een experiment van orochimaru en werd slegt mishandelt. ze werd ook misbruik door de jongens van orochimaru, waaronder sasuke-kun -_-. ze zag er nu gelukkiger uit, gezond! het kan me niet schelen wat tsunade zegt! ik ga hun niet wakker maken uit hun dromen.

als ik veel reacties krijg ga ik er mischien een egte story van maken ok