HOOFDTUK 01 – Een nieuw begin, een nieuw huis, een nieuwe start

Ik keek mistroogd naar de regen. Mijn oma reed ons naar ons nieuw huis. Ik had echt zin om ergens anders te wonen. In ons oude huis had ik te veel last gehad van hun, en nu zou het als het goed is minder moeten zijn. Mijn oma en mijn vader hebben daar echt naar gezocht.
Ik zit op de achterbank en naast me zit Michael. Michael is geen echt persoon, hij is een geest. Vroeger was hij mijn vriendje geweest, maar hij is vermoord door mijn moeder en haar EVIL-VRIENDJE. Mijn vader was er kapot van toen hij hoorde dat ze een ander liefde had en hij wilde van haar scheiden en mij meenemen. Toen heeft ze met haar vriendje bedacht dat ze door Michael gevangen te houden mij terug kon krijgen. Maar het lukte niet, want de FBI ofzo zou eraan komen en toen hebben ze zichzelf en Michael gedood. Sindsdien is Michael bij me als geest en past hij op me. En ik vind dat zo aardig van hem. Hij is echt een goede vriend en ik hou nog steeds van hem.
Ik voel de kou van een geest op mijn hand en ik kijk naar Michael. Hij glimlacht en hij heeft zijn hand op de mijne gelegd. ‘Alles komt goed’, zei hij.
‘Natuurlijk komt alles goed’, zei mijn oma. Zij kan ook geesten zien en horen. Het zit in de vrouwelijke kant van de familie. Mijn vader kan het niet, maar hij begrijpt het wel. Hij wil het beste voor mij, maar hij kan niet voor me zorgen dus woon ik bij mijn oma. Mijn vader runt trouwens een miljarden bedrijf ergens in Tokio. Het heeft iets met auto’s en electronica te maken, maar ik interesseer me er niet zo voor.
De auto stopte en ik stapte uit. Ik keek naar het huis waar ik nu zou wonen. Het was een prachtig huis en had één verdieping en een zolder. Ik zou de zolder als mijn eigen kamer krijgen en er was ook een badkamer ingemaakt. Het huis stond helemaal alleen en het stond niet dichtbij het dorp Forks waar ik nou woon. Je moet een kilometer ofzo rijden voordat je bij de bewoonde wereld komt. Zo wie zo is Forks niet echt een groot dorp. Het is gewoon een klein dorpje en dat is handig. Als er al geesten zouden zijn dan zouden die vast familie in het dorp hebben. Maar ik moest wel oppassen, want in een dorp wordt vast heel erg geroldeld.
‘Kom je nog binnen?’ vroeg mijn oma. Ze stond met haar koffers in de deuropening. Ik had niet gemerkt dat ze al naar binnen was gelopen.
‘Ja, ik kom’, zei ik en ik pakte mijn koffers uit de auto. Ik deed de auto op slot en ik liep het huis binnen gevolgd door Michael.