6.

Uit de ogen van lisa

'Goeie morgu ss.........he waar is die?' Ik keek om me heen en liep naar beneden.
'Jason ben je hier?' Geen antwoord.
'Ik wist het ik had je niet moeten vertrouwen' dacht ik bij mezelf.
Ik weet niet waarom maar toch ging ik alle kamers af o hij daar niet was.
Plots hoorde ik een auto stoppen voor de deur, waarna even later een sleutel in het slot word gedaan.
Het was jason met boodschappen tassen.
Ik rende naar beneden, waarom? I dont no.
'Ik help wel' en meteen rende ik naar zijn auto ik werd tegen gehouden door de arm van jason 'wat is er?' 'Alles is al uit de auto' jason keek niet blij of boos hoe noem je dat.....emotie loos.
'Mag ik niet in je auto komen?' 'Wel maar alles is al uit de auto dus dan loop je er voor niksheen' jason gaf me een glimlach maar zelfs ik zag dat hij nep was.
Waarom doet hij zo heeft hij wat erg gedaan hij kan me toch vertrouwen? Al die vragen schoten meteen door me hoofd.
'Ik ga boven liggen heb hoofdpijn?' Jason keek me raar aan en zei :'je komt net van boven' 'dus!''wat heb ik nou weer gedaan?!!' 'Ach laat maar ik ben boven als jeme zoekt, oja zoek me maar niet!!' En toen keek ik hem door dringend aan.
'Lisa ik weet niet waaat je opeens hebt maar dan zoek ik je niet!'.
Jason draaide zich om en nam de tassen mee naar de keuken.

Op me kamer

Ik viel neer op me bed en keek naar me plafon.
'He daar staat wat'.
Ik ging op me bed staan zodat ik het kon lezen, het was een beetje een kriebel handschrift.
'Lisa je bent de zon de maan, ik zie je echt overal staan.
Mensen vinden mij bot en arrogant, jij niet wel een beetje frapant.
Ik hou van je wat je ook zegt, ja ik meen het echt.
Als je dit leest ben je net wakker of lig je op je bed, haha wat een pret.
Onthou goed als ik gevangen zit ik zal je missen en naar je verlangen, maar weet je laat niet door mij je hoofdje hangen.
Ik hou van je lisa' de tranen rolde over me wangen, heeft jason dit geschreven?.
Er werd geklopt op me kamerdeur, 'binnen' ik stond nog steeds verbaast naar de tekst te staren toen jason binnen kwam.
'Hey....' hij draaide zijn hoofd naar mij 'waarom staar je naar het plafon?' Ik wees aar de tekst.
Jason zag het en het dienblad liet hij vallen en liep de kamer uit naar beneden.
'Jason' ik rende hem achterna 'wat!' Ik stopte meteen met rennen en stond stil 'sorry ik ga wel weer naar boven'.
snel haaste ik me naar boven, waarom rende ik nou weer terug? En waarom stel ik mezelf zoveel vragen?
Ik liep weer aar beneden, jason stond in de keuken brood te maken.
De dweil stond naast hem, dus duwde ik hem weg zodat ik erbij kon.
Ik liep met de dweil weer naar bven jason gaf geen reactie.
Hoe kan dit normaal had ik allang zijn brood in me face gekregen en hij de dweil in zijn face?
Ik stond op de trp nog steeds naar hem te staren.
'Lisa ik heb dan wel geen ogen in me achter hoofd maar waarom staar je zo naar me?' Ik schrok even e werd meteen uit me gedachte gerukt.
'Oo gwn' net alsof het de normaalste zaak is dat je je vriendje bespeed.
ikliep weer naar boven.
Terwijl ik naar boven liep hoorde ik een mes neer werd gelegt en voetstappen naar de trap.
Ik zattttt alweer in me kamer, starend naar de tekst ik vond he echt lief en plofde op me bed.
De deur ging langzaam open 'lisa?' 'Ja' jason wilde binnen lopen maar stapte i het glas 'AU!' Ik schoot meteen omhoog en zag jason naar zijn voet grijpen.
Ik trok hem naar het bed hij hinkte dus duwde ik hem op het bed zodat hij ging liggen.
Zijn voet had ik op mijn schoot gelegd 'jason pak maar ff iets stevigs beet ik ga het glas rut halen?' 'Ik bengeen watje!' 'Dan doe je het niet' er zat er heel veel glas in zijn voet.
Het pincetje lag ik me nachtkastje en had ook en paar watjes gehaald.
Heel voorzichtig haalde ik het eerste glas stuk eruit, jason kneep zijn ogen dicht.
'Gaat het?' 'Ja ga maar verder voordat ik niet meer wil' ik zag in zijn ogen dat het ect heel veel pijn deed.
Dus ging ik verder.

15 min later
Alle kleine stukjes waren eruitmaar er zat nog een hele grote in.
De pincet was te klein dus moest ik het met me hand doen.
Jasonkreunde zachtjes, hij greep een kussen en duwde hem op zijn gezicht.
Het glas ging er centimeter voor centimeter uit.
Plots hoorde i een harde schreeuw onder het kussen uit schrik trok ik het glas er in 1x uit.
'Godverredomme!!' 'We zijn klaar' jason gin rechtop zitten, aan zijn ogen te zien ad hij gehuilt.
'Het moet alleen nog even schoon' zachtjes legde ik zijn voet op een kussen en pakte de watjes en alcohol 'wat ga je doen met dat?' 'Schoonmaken? 'No de facking way! Dat doet tering veel pijn!' 'Jason het moet anders gaat het ontsteken'.
Jason keek me aan en ging meteen weer liggen en het kussen tja die zat weer in zijn face.
'Doe je het wel snel?' 'Tuurlijk' ik ging weer zitten en pakte zijn voet weer.
Bij elke keer dat ik over een wond ging hoorde ik een soort van kreunen en sissen.
Zin voet zag er niet zo lekker uit.
'We zijn klaar' jason gooide dat kussen weg 'dankje'.
Hij ging staan, enik zag aan zijn gezicht dathet cht heel veel pijn deed.