0.5

Ik rij met Sandra achterop naar het flatgebouw waar mijn opa en oma wonen zodat we daar de scooter kunnen parkeren inplaats van bij het station. We lopen samen rustig het station op want we kunnen nog een kwartier wachten op de trein naar Utrecht. Ik sta op van het bankje waar we op zitten en loop naar het winkeltje, Sandra loopt achter me aan. "Wil je nog wat eten of drinken? ik betaal." "Ja mag ik een broodje ik heb best wel honger." En ik knik. "Een koffie en een broodje alsjebliefd." zeg ik tegen de vrouw die achter de kassa staat. Ik betaal en ze geeft me de koffie en het broodje. Ik gooi nog snel even wat suiker in mijn koffie en Sandra en ik lopen samen naar buiten. Op dat zelfde moment rijd de trein het perron binnen. We wachten even totdat de trein stil staat en stappen dan in.

tijdsprongetje
Sandra en ik rennen snel de eerste winkel in. We hebben maar een kwartiertje nodig of we hebben bijde een stapel met kleren vast. We lopen alle twee een pashokje in. Als ik mijn eerste setje aan heb hoor ik Sandra roepen "KYRA BEN JE KLAAR?" Ik loop alvast mijn kleedhokje uit en op dat moment komt Sandra er ook uit. "DIT STAAT JE ZO LEUK!" zegt ze vrolijk. "Dit moet je echt kopen! en anders doe ik het voor je!" Ik lach en beloof haar dat ik het koop voordat ik haar outfit ga complimenteren. uiteindelijk loop ik met twee stapeltjes mijn pashokjes uit. Een stapeltje wat ik ga kopen en de andere hang ik terug. Sandra komt met een grote stapel uit het pashokje gelopen en kijkt me aan "ik weet niet wat ik moet kopen en wat niet" en ze word rood. Ik kijk haar lachend aan en samen kijken we even naar de kleren die ze voor zich neer heeft gelegd. uiteindelijk komt er een stapeltje kleren uit die ze koopt en ze krijgt nog twee truitjes van mij. "wat ga jij eigenijk kopen?" vraagt Sandra nieuwschierig. Ik pak mijn kleren en laat ze zien. "Super leuk maar het is wel erg zwart wit allemaal he." En ik kijk Sandra met een lach aan. "Ja ik weet het maar ga er maar niet vanuit dat ik nu al klaar ben." ze schiet in de lach en haakt haar arm in de mijne. Als we nog een stuk of vijf winkels hebben gehad lopen we naar starbucks "IK BETAAL" roep ik weer. Want ik krijg genoeg geld van mijn vader. Sandra die moet maanden sparen om een keer zoveel te kunnen kopen als nu. Als we onze frappuchino's hebben lopen we naar een tafeltje en gaan daar zitten. "wat heb je nog gekocht?" vraagt sandra nieuwschierig. Ik pak een van mijn tassen en haal er mijn kleren uit. Sandra kijkt er naar en kijkt er naar alsof ze het elk moment uit mijn handen kan trekken en weg kan rennen. "wat heb jij nog gekocht?" Sandra pakt een van de zakken met kleren en laat ze met een lach van oor tot oor aan me zien. "oke die truitjes ga ik een keer lenen" zei ik vrolijk, en kijk op mijn horloge. "mup het is al vier uur laten we maar eens terug gaan. Samen lopen we snel terug de naar het station en als we het perron oplopen staat de trein er al. We stappen snel in en nog geen drie minuten later vertrekt de trein al. "Je hebt nog een zak wat heb je nog gekocht" vraagt Sandra met een vrolijke maar uitgeputte blik in haar ogen. Ik pak de laatste kleding zak en haal mijn kleren eruit. "en?" sandra knikt en voor ik wat kan vragen pakt ze haar laatste kleding zak en haalt de kleren eruit. Ze ziet er zo blij uit met de kleren die ze heeft gekocht en dat doet me goed. Na een uurje zijn we weer bij de flat van mijn opa en oma en met heel veel geduw en getrek krijgen we alles mee op de scooter en rijden we naar mijn huis.