I can feel the beating of our hearts

||Jack POV||

Daar waren we dan, beland in het park om half 1 's nachts. Alleen Kacey en ik, en voor de rest geen leven te bekennen. Ik ging in het gras liggen een keer naar de sterren. Natuurlijk is de mooiste ster altijd diegene die je bent verloren, en voor mij was dat m'n moeder. Kacey kwam naast me liggen, na een half uur niks gezegt te hebben verbrak Kacey de stilte.

Kacey: Waarom ben je in californië komen wonen?
Jack: De ouders van Matt wouden hierheen komen, ik vind het niet erg.
Kacey: Ben je ook in Nederland geboren?
Jack: Nee, ik ben hier in Californië geboren.
Kacey: Dus het kan zijn dat je ouders hier nog wonen.
Jack: Kan.
Kacey: Waarom hebben de ouders van Matt je geadopteerd?
Jack: Mijn moeder is... overleden. Mijn vader.. Ik weet het niet.
Kacey: Ik vind het echt erg voor je. Hou oud was je toen je moeder overleed?

Ik keek Kacey aan, ze zag dat ik hier niet over wou praten dus hield ze d'r mond. Ik zou hier normaal heel mijn verhaal kunnen vertelen over wat er allemaal is gebeurd en wie echt mijn ouders zijn, maar ze mocht gewoon niet weten dat Jared m'n vader is. Ze zou het nooit mogen weten, maar ook wist ik dat ik het niet de rest van m'n leven verborgen kon houden.

Er was alweer een halfuur voorbij. Ik keek naar Kacey. Ze was zo mooi, ik wilde echt alles aan haar vertellen maar ik kon het niet, ze was daarvoor te dicht bij Jared. Ik ging rechtop zitten, precies met mijn gezicht in de richting van Kacey.

Kacey: Is er iets?

Ze ging ook rechtop zitten, zodat ik recht in haar prachtige groene ogen kon kijken.

Jack: N-n-nee, er is niks.

Ik staarde diep in haar ogen, en glimlachte. Ik pakte haar hand beet, ze keek naar me alsof ze het heel normaal vond. Ik boog me rustig voorover zodat mijn neus die van haar zou raken. Ik bleef in haar ogen kijken, ik kon niet wegkijken want dan was dit moment verpest. In mijn ooghoeken zag ik dat haar wangen een lichtrood kleurtje kregen.

||Kacey POV||

Hij is zo perfect, ik weet niet wat ik moet doen. Zijn perfecte gezicht raakt die van mij, en hij heeft zulke warme handen. Zijn blauwe ogen zijn om weg te smelten, hij had precies dezelfde lichte ogen als Jared.
Ik voelde zijn neus langs die van mij gaan, maar hij verloor geen oogcontact. Hij was zo perfect. Ik voelde zijn warme adem op mijn lippen, ik voelde zijn lippen steeds dichter bij komen totdat ze die van mij raakten. Dit moment was perfect. Hij ziet er niet alleen goed uit maar hij zoent ook nog goed. Dit was mijn perfecte jongen, de jongen waar ik de rest van mijn leven mee wil zijn. Hij trok zijn lippen weer van me af, en hij keek weer in mijn ogen.

Jack: You're perfect.

Ik lachte verlegen naar hem gevolgt door nog een zoen.