8.

Daphne Potter
Twee dagen na het de ontmoeting met de dieren had ik mijn eerste les verweer tegen de zwarte kunsten, volgens Harry het leukste vak dat er is. Toen we in het lokaal aan kwamen was Dolleman er nog niet dus gingen we met z'n 4 over de bureau van de leeraar zitten want van deze les wilde we niets missen. Ron had me vertelt dat Dolleman een schouwer was geweest en dat hij dus duistere magiërs ving. het lijkt me allemaal wel indrukwekkend en zo maar ik zou nooit mijn lichaamsdelen willen verliezen bij mijn job maar ach ik heb een geluk dat er sommige tovenaars zijn die wel zo gek genoeg zijn om hun ledematen kwijt te raken. Dus daar moet ik me geen zorgen om maken dan. Snel haalde we ons boek uit onze tas tevoorschijn wanneer we het gebonk van Dollemans houtenbeen hoorde en gingen stil zitten.
"Doe die boeken maar weer weg." gromde hij."Deze les zijn deze niet nodig."
"Omdat jullie heel hard achter staan met vervloekingen ga ik het daar dit jaar over hebben." zegt Dolleman."Om maar met de deur in huis te vallen wil ik het graag hebben over de onvergeeflijke vloeken. Wie heeft een idee welke een onvergeeflijke vloek is?"
Ron steekt zijn vinger op en mag meteen antwoorden. "De imperiusvloek"
"Goed zo" zegt Dolleman en hij gaat naar een kast waar allemaal potten in staan. Als hij zich omdraait heeft hij een spin in zijn hand.
Ik had al zo een idee wat dolleman er mee ging doen en echt happy was ik er niet mee. Dolleman sprak de imperius vloek uit over de spin en begon hem in de klas te bewegen van de hand van parvatie tot het hoofd van Korzel en noem maar op. Iedereen moest er om lachen maar ik vond er niets om te lachen aan. Pas wanneer Dolleman hem bijna liet verdrinken werd iedereen er van bewust wat er met hen kan gebeuren onder die vloek.
Hierna vroeg hij naar een tweede vloek. Vele handen schoten naar omhoog ook die van het broertje van Floor. Ik zag Harry maar raar naar hem kijken net of het was iets speciaal dat hij zijn hand omhoog stak.
"Je hebt ook nog de cruciatusvloek" zegt marcel met angst in zijn stem.
Dolleman knikt en wijst met zijn toverstok op de spin."Crucio." de spin begint hard te krijsen ik zie hoe Marcel op het gekrijs reageert en dat is echt verschrikkelijk. Mijn woede begint op te borrelen en wil het bijna uit roepen maar voor ik het doe roept Hermelien naast me al. "Stop er mee zie je dan niet dat hij het vreselijk vindt!" en Dolleman stopt.
Iedereen in de klas is wat aangedaan van het voorval en daarom gaat Dolleman rustig naar Hermelien.
"Kunt u mij vertellen wat de laatste onvergeeflijke vloek is?" vraagt Dolleman aan Hermelien. Ik zie de tranen in haar ogen ontstaan terwijl ze Nee schud.
Dolleman bekijkt haar eens en roep dan "Avada Kedavra" Ik zag een groene straal uit zijn toverstok komen en de spin wordt er door geraakt, ze valt nutteloos op de grond met gekrullde pootjes.
Dit is de druppel voor me en ik hou me niet meer in, ik schiet op Dolleman af en begin hem te slagen "Hoe kunt u, denkt u, het is maar een dier één minder kan toch geen kwaad. En u noemt u een leraar ons laten zien net of het is niet erg om ze te doden. Straks gaan ze nog achter ons feeën aan want officieel zijn wij ook nog niet als tovenaar bevonden dus kom ze mogen op ons experimenteren."
Rustig kijk ik de klas rond en zie dat ik niet de enige met een woede aanval ben en dan komt de hulp uit een hoek waar ik het niet van verwacht.
"Ze heeft gelijk u hebt zomaar een wezen van zijn leven berooft zonder dat die ook maar iets gedaan hebt bij ons Feeën is dit een zeer grote straf." roept Kiki zowat uit. "Dat u dit nog maar doet in een klas lokaal en dan nog waar feeën bij zijn u denkt niet na."
Ik zie Dolleman maar ongemakkelijk heen en weerschuiven, hij neemt net aanstalte om iets te zeggen wanneer de bel gaat. Kwaad neem ik mijn boeken en loop het lokaal uit, ik hoor Harry mijn naam roepen maar veel zin om te wachten heb ik niet en loop zo snel mogelijk naar de leerlingenkamer.