O12

Ik denk aan mijn droom. Zou hij eigenlijk iets betekenen? Ik hou zoveel van Samantha, maar in mijn droom werd ze zo slecht afgebeeld. Ik ben sterker geworden door haar, zelfstandiger ook. De nacht gaat voorbij en als de zon al bijna op is schrik ik van een geluid in de struiken achter mij. Ik draai me om en luister nog even goed. Het zijn voetstappen, zware voetstappen die nooit van een dier kunnen zijn. Ik sluip naar Louis en schud hem wakker. Hij mompelt wat en ik leg snel mijn hand op zijn mond als teken dat hij stil moet zijn. "Ik hoor iemand in de bosjes." fluister ik, bijna onverstaanbaar. Louis lijkt gelijk klaarwakker en kijkt ook naar de struiken. Er komt weer wat geluid uit en de voetstappen komen dichterbij. Er loopt even later een jongen met een grote krullenbos de struiken uit. Louis krijgt grote ogen en rent naar hem toe. "Harry! Wat doe jij hier nou?" zegt hij blij. Ze knuffelen elkaar even en ik sta maar een beetje te kijken. Nu hoor ik opeens nog meer voetstappen. Het is Roger! Ik ren naar hem toe en knuffel hem. Na een paar seconden komen er opeens nog drie jongens en een meisje aan. Het meisje is Katie! Ik knuffel haar ook en vraag hetzelfde als Louis: "Wat doen jullie hier nou?" Katie antwoordt dat ze hier zijn afgezet als beloning voor het vinden van het meer. We mogen even een kwartiertje bij elkaar zijn en dan gaan ze weer weg. Ik merk aan ze op dat ze een beetje zenuwachtig doen, alsof ze iets verbergen. Louis is ondertussen druk in gesprek met de vier andere jongens. "Jij hebt echt zoveel geluk, hè? Samen in een bos met Louis Tomlinson!" fluistert Katie in mijn oor. Ik sla op haar hoofd, een klein tikje, dat is wat wij doen. "Shut up, Kate, ik heb Roger toch al." nu lacht ze zenuwachtig. Ik kijk haar nu een beetje boos aan. Ze negeert het en sleurt me mee aan mijn arm. "Het is tijd voor een frisse ochtendduik!" gilt ze en ongegeneerd trekt ze haar shirt en broek uit. De vrienden van Louis kijken even verbaasd naar Katie, hun tong hangt nog net niet buiten hun mond. Katie neemt een aanloop en springt het water in. Roger trekt nu ook zijn t-shirt uit en duikt haar achterna. Ze zijn gek in hun hoofd. Ik ga zitten op een steen bij het water, de jongens komen bij me zitten. Louis stelt ze even voor. "Maddie, dit zijn Harry.." hij wijst naar de krullenbol die als eerste de bosjes uitkwam, ik kijk direct naar zijn ogen en schattige lach. Hij is knap. "Niall..." een jongen met blond haar en prachtig blauwe ogen lacht naar me. "Zayn..." ik bestudeer Zayn even, hij ziet er voor mij een beetje mysterieus uit, ook hij is best knap en heeft prachtige bruine ogen, omringd door lange, zwarte wimpers. "en Liam." de laatste jongen lacht naar me en steekt zijn hand uit. Hij lijkt me meteen al aardig en ook hij is knap. Maar niemand is leuker dan Roger. "Nou? Waar blijven jullie nou nog?" roept Katie vanuit het meer. Nu trekken de jongens allemaal hun shirt uit. O god, ik ga echt niet in mijn ondergoed. Iedereen is nu in het meer terwijl ik nog onzeker aan de kant sta. Ik zou soms echt willen dat ik was zoals Katie. Dat het je allemaal niks kan schelen. Louis ziet dat ik onzeker ben en zwemt naar me toe. "Kom op, hou lekker je kleren aan. Die dragen wel weer hoor." zegt hij. Ik glimlach naar hem, hij heeft gelijk. Dan spring ik zonder te waarschuwen met een bommetje in het water.