16/03/2012

Mijn Beste Steun en Toeverlaat,

Jaja, eindelijk schrijf ik weer eens in je. Maar je moet onderhand toch wel weten dat ik maar een saai leven heb? Ik heb wel weer een grappige conversatie met Mr Frog gevoerd. Ik was weer eens niet aan het opletten tijdens zijn les (ik vind een plant nog altijd niet zo interessant) en terwijl ik droomde over een kasteel in een woud met roze bomen en suikerspinnen als struiken en Xan als de prins op het roze paard (ik zal je straks mijn droom eens beschrijven) vroeg hij me dus iets. Dus ik schrok op uit mijn droom keek hem vragend aan en probeerde te bedenken wat hij me zou gevraagd hebben. Gelukkig was Lis altijd bereid me te helpen en fluisterde me de vraag 'is deze plant bedektzadig of niet' in het oor. Nu ik was al heel de les niet aan het opletten en ik wist dus niet wat het verschil tussen 'bedektzadig' en 'naaktzadig' was. Toen ik de tekening van de plant (waarbij de zaadjes duidelijk zichtbaar waren) eens goed had bestudeerd schraapte ik mijn keel en zei. "Ik zou beweren dat deze plant naaktzadig is." "Correct," Ja ik verschoot zelf ook van dat antwoord. "De eerste keer in heel je schoolcarrière dat u in mijn les iets correct hebt beantwoord, dat verdient een applausje."

En toen begon de klas dus te applaudiseren, ik nam natuurlijk gretig het applaus in ontvangst (en boog zelfs voor de klas). En toen vroeg hij het volgende "Maar mag ik nu eens vragen waarvan je droomt terwijl je eigenlijk de les moet volgen?" "Over vanalles meneer," antwoordde ik waarheidsgetrouw. "Maar meestal over suikerspinnen, badeendjes en sprookjes. Of een combinatie van de drie. En af en toe ook van kikkers of mensen die op een kikker lijken." En toen schoot heel de klas in de lach want het was algemeen bekend dat Mr Frog op een kikker leek. Anders had ik hem nooit zo genoemd. "Interessant en wat doet die iemand die op een kikker lijkt dan in je droom?" "Hij probeert te infiltreren in de kikkerbrigade. Maar de kikkerbrigade bestaat enkel uit gewone kikkers en die accepteren hem niet. En dan wordt hij triest en gaat hij huilen en wordt hij weggevoerd door zijn tranen, zoals Alice in Wonderland de tekenfilmversie, en dan komt hij in een enge grot terecht en zit hij zielig te kwaken." "U hebt werkelijk zeer interssant dromen mevrouw Lauwers," zei hij toen. "Ik weet het."

De klas lag ondertussen dubbel maar dat maakte mij niets uit, ze mogen me gerust vreemd vinden, dat vind ik niet erg. "Wat zou je ervan denken om een sprookjesverhaal over die kikkerman te schrijven en dat bij mij in te dienen als straf voor het onoplettend zijn in mijn lessen gedurende het jaar?" "Akkoord." En nu moet ik dus een verhaal schrijven over de kikkerman (Mr Frog dus) die niet mag infiltreren in de kikkerbrigade en wordt weggevoerc door zijn eigen tranen. Best wel een leuke straf eigenlijk (alleszins veel leuker dan je cursus vijf keer overschrijven) en zo kan ik mijn creativeit loslaten. Ik ga er denk ik zelfs een tekening bij voegen. Om het verhaal wat leuker te maken, want een verhaal met alleen maar tekst is maar saai.

En Myrthe is morgen jarig! (ze wordt 17 geloof ik) en we willen een verassingsfeest organiseren. Nuja, veel verassing zal er niet aan zijn want ze heeft ons in principe zelf al uitgenodigd (in het boshutje) maar het plan is om er voor haar te zijn zodat we het boshutje helemaal kunnen versieren voor ze er aankomt. Elias is van plan om samen met Sam een fotoreportage te maken over ons (haar vrienden) en hij wil dat morgenvoormiddag doen. Het komt er eigenlijk gewoon op neer dat hij allerlei foto's van ons gaat maken die een tof moment uit Myrthe's leven weergeven. (Meestal zullen het dus enkel foto's met San en Luke zijn). En dan gaan we elke foto nog een hoofd bijtekenen dat Myrthe moet voorstellen. Als je begrijpt wat ik bedoel. En als je niet snapt dan heb je pech, maar je bent tenslotte maar een dagboek en bedoeld om herinneringen te bewaren dus eigenlijk moet je het niet begrijpen. En ik heb een chocoladefondue voor haar gekocht! En ik ga eisen dat hij morgen voor de eerste keer wordt gebruikt.

En ohja, dat ben ik je nog vergeten te vertellen. Op 14/03/2012 waren ik en Xan officieel 1 maand samen. En hij heeft een liedje voor me geschreven! Lief hè! Hij is dan niet de meest geweldige zanger, hij zingt ook niet kattenvals en het is het gebaar dat telt. Ik had voor hem een tekening gemaakt van het italiaans restaurantje waar we op veertien februari zijn gaan eten. En op de achterkant heb ik een gedichtje voor hem geplaatst dat ik zelf heb verzonnen! Ik was trots op mezelf (:

En Sam heeft wat problemen met El dus moet ik hem eventjes gaan uitleggen hoe meisjes in elkaar zitten. En daarna ga ik waarschijnlijk niet meer in je schrijven, dus zal ik hier maar afscheid nemen. Tot een volgende keer mijn liefste dagboek! En treur niet om mijn afwezigheid, ik keer altijd terug! Tot schrijfs!