004.

Een paar dagen gingen voorbij en Sarah kon maar niet ophouden over die lieve, mooie Niall wat ze zo leuk vond.
Het waren drukke, lange dagen die ik had met Sarah. Ik at met haar, speelde met haar, probeerde haar zindelijk te krijgen en las haar vaak voor.
Ik stond net op het punt om te gaan koken toen ik me realiseerde dat ik nog geen boodschappen had gedaan. Dat moest morgen dan maar.
‘Wil je frietjes eten?’ Vroeg ik terwijl ik Sarah in mijn armen sloot.
‘Ja! Frietjessss.’ Zei ze met een grote grijns.
Ik pakte haar kleine jasje van de kapstok en gewillig deed ze hem aan.
Ik kon haar nooit alleen laten, daar was ze nog veel te jong voor. Ik wierp een blik naar buiten en pakte zuchtend de paraplu. Het regende nog niet, maar de paraplu thuis laten was het lot tarten.
Het was maar twee straten van ons af, en ik probeerde Sarah minder in de buggy te laten zitten.
Ze huppelde vrolijk naast me terwijl haar hele handje twee vingers van mij omklemde.
‘Nandoooo’s!’ Gilde ze en ze wees naar het restaurantje waar we langs liepen.
‘Wil je daar gaan eten?’
Ze knikte overenthousiast en ik liep lachend met haar het restaurant binnen.
Nadat we aan een klein tafeltje gingen zitten waar ook een kinderstoeltje beschikbaar was kwam een vriendelijk meisje vragen wat we wilden drinken.
‘Doe voor haar maar een appelsap, en ik had graag een cola.’
Het meisje knikte en liep weg. Nadat ik de menukaart had geïnspecteerd kwam het meisje terug met onze glazen en vroeg me wat we wilden bestellen.
‘Doe maar de Beani wrap, en de frietjes kunnen op een apart bordje.’
Een kwartiertje later zat Sarah vrolijk met haar vingers in haar eten te graaien en ik at rustig mijn wrap op.
Sarah geeuwde even en ik wierp een blik op de klok.
Zeven uur, normaal legde ik haar altijd om half acht in bed.
‘Kom, eet je frietjes op en dan gaan we naar huis.’ Zei ik.
Sarah at met langzaam knipperende oogjes haar bord leeg en zuchtte toen terwijl ze haar bord weg probeerde te schuiven.
‘Kom maar hier, dan komt de serveerster dat zo ophalen.’ Zei ik zachtjes.
Ik tilde haar uit het kinderstoeltje en ze legde vermoeid haar armen om mijn schouders.
Ik keek naar buiten en voelde mijn gezicht betrekken. Het regende, great.
Ik legde het benodigde geld op het tafeltje en de serveerster kwam glimlachend aanlopen.
Toen ik buiten kwam hield ik even stil onder het afdakje, klapte mijn paraplu open en hield die beschermend boven ons.
Sarah’s zachte ademhaling vertelde me dat ze al sliep, en ik liep glimlachend naar huis.