22: ik heb je zo gemist

De jongens waren erg enthousiast, maar verder kwamen we niet aangezien Zayn mij in mijn buik prikte en ik door een rare beweging op de grond terecht kwam. We kwamen niet meer bij van het lachen en binnen een paar seconde rolden we met zijn drieën over de grond.

Om drie uur was het tijd om Cat en Gio op te halen en ik had er zo veel zin in, de jongens waren naar huis gegaan en ik deed alleen even snel een beany en een zonnebril op. Ik stapte in mijn auto en reed weer richting het vliegveld, parkeerde mijn auto en liep richting de ontvangsthal. Ik deed mijn beany en zonnebril af en keek rond of ik ze al ergens zag.
Na een tijdje gekeken te hebben zag ik een jongen die erg veel op Gio leek met twee koffers sjouwen. Gio was altijd al knap maar nu... Woow...
"Gio?" riep ik, hij keek op en ik vloog hem om de hals, Gio tilde me van de grond en draaide een rondje. Ik zag het geflits alweer, maar ik besteedde er geen aandacht aan "wauw, je ziet er goed uit" zei hij, "jij ook" zei ik en we bloosden allebei. "mag ik even?" vroeg Cat en Gio liet mij los, we gilden en knuffelden elkaar.
"ik heb je zo gemist!" "ik jou ook!" enzovoort.
"maar even serieus laat je Gio nou jouw bagage dragen?" vroeg ik, "alsof jij je eigen bagage draagt" lachte Cat. "uh eigenlijk wel Cat" lachte ik en ik pakte een tas van Gio over. We liepen naar de auto en onderweg werd er een paar keer om een foto en handtekening gevraagd, maar gelukkig was het rustig.
"zullen we eerst de spullen thuis brengen en daarna Londen op stelten zetten?" vroeg ik, "nou, ik kon vannacht niet slapen en ben nu erg moe" gaapte Cat. "oké, ik moet toch nog even boodschappen doen, dan kunnen jullie rusten" zei ik, " ik ga wel mee" zei Gio.