Ch.45 - Searching
(pov Maria)
Ik had t koud. Ik probeerde m’n ogen open te krijgen. Na wat te hebben geknipperde is het me eindelijk gelukt. Ik keek om me heen. Voorzichtig probeer ik op te staan. Meteen begon alles in de kamer rond te draaien. Ik greep naar m’n hoofd. Damn, wat is er gebeurd? Opeens herinner ik het me weer. Waar is Allyson?! Ik ren naar de deur en begon erop te bonken. ‘’laat me eruit! Waar is Allyson?!’’. Het bleef stil aan de andere kant van de deur. Ik zucht en liet me neer vallen tegen de deur. Ik keek om me heen. Er was geen gaatje waar licht vandaan kwam.
Even later hoor ik dat de deur van het slot word gehaald. Ik krabbel terug naar de andere kant van de ruimte. Ik keek op en zag Mike. ‘’zo, is ons doornroosje ook eindelijk wakker?’’grinnikt hij vals. ‘’Waarom doe je dit?’’vroeg ik boos. Hij keek me aan ‘’Ik pak je terug voor wat je met een vriend van me deed’’. Ik trok een wenkbrauw op ‘’waar heb je het over?’’. ‘’Ik heb het over Andrew, door jou kan hij z’n kind niet vasthouden’’. ‘’waarom doe je dit? Waarom luister je naar hem’’. Even bleef het stil. ‘’Je hoeft dit niet te doen’’. ‘’komop, ga mij niet vertellen wat ik moet doen’’. ‘’Waar is Allyson?’’. ‘’In goede armen’’. Met deze woorden loopt hij weg.
Eenzaam en bezorgd bleef ik achter in de kille kamer. Ik kruip ineen en strijk met m’n vingertoppen over m’n armen. Ik had naar Joe moeten luisteren. Als ik naar hem had geluisterd was dit allemaal misschien niet gebeurd. Zuchtend laat ik m’n hoofd op m’n knieën vallen. Wat zou Joe nou hebben gezegd wanneer hij dit allemaal hoort? ‘’Ik heb het je gezegd’’. Voortaan luister ik beter naar mensen, die ik moet vertrouwen.
(pov Joe)
Er ging een dag voorbij. Ik wou naar Maria om te kijken hoe het af is gelopen gisteravond. Ik stap in de auto en rij haar kant op.
Wanneer ik bij haar huis ben stap ik uit en bel aan. Er werd niet opengedaan. Ik liep achterom en zag dat de achterdeur open stond. Ik loop naar binnen en keek om me heen ‘’Maria?!’’. Ik kreeg geen antwoord. Ik liep door het hele huis, maar geen teken van leven te bekennen. In Maria’s slaapkamer vind ik een half flesje met Aceton, met wat watjes. Het bed leek onbeslapen. Ik liep naar Allyson haar kamertje en zag niemand.
Ik probeerde haar te bellen, maar er werd niet opgenomen.
Ongerust loop ik naar beneden en bel meteen Kevin. ‘’Kevin, ik heb het gevoel dat er iets mis is, Maria is niet thuis, en het huis stond open’’. Kevin begon te zuchten ‘’wat hebben Nick en ik nou gezegd, hou een beetje afstand, misschien is ze wel ene eindje met Allyson aan de wandel’’. ‘’Maria laat nooit een deur open’’. ‘’Misschien is ze het vergeten’’.
‘’Ja en wat doen dan een half flesje aceton op haar nachtkastje?’’vroeg ik sarcastisch. ‘’misschien was ze haar nagellak er wel aan het afhalen’’. Waarom kwam hij altijd met logische verklaringen?. Ik zucht ‘’laat maar’’. Ik hing op en keek door het huis heen. Maria zal nooit haar huis verlaten zonder hem op slot te doen.
Ik probeerde haar weer te bellen zonder succes. Dan denk ik terug aan Mike’s woorden. Zou er iets erg zijn gebeurd? Aan Nick of Kevin heb ik toch niks. Dan ga ik zelf wel op onderzoek uit.
Ik loop het huis uit en liep wat door het park, in de hoop haar toch nog tegen te komen. Maar geen resultaat. Ik stap de auto in en reed wat rondjes door de stad, misschien dat ik haar dan zag. Maar hier ook geen resultaat. Van binnen voelde het niet goed, wat nou als er wel iets ergs is overkomen met haar of Allyson.
Ik had t koud. Ik probeerde m’n ogen open te krijgen. Na wat te hebben geknipperde is het me eindelijk gelukt. Ik keek om me heen. Voorzichtig probeer ik op te staan. Meteen begon alles in de kamer rond te draaien. Ik greep naar m’n hoofd. Damn, wat is er gebeurd? Opeens herinner ik het me weer. Waar is Allyson?! Ik ren naar de deur en begon erop te bonken. ‘’laat me eruit! Waar is Allyson?!’’. Het bleef stil aan de andere kant van de deur. Ik zucht en liet me neer vallen tegen de deur. Ik keek om me heen. Er was geen gaatje waar licht vandaan kwam.
Even later hoor ik dat de deur van het slot word gehaald. Ik krabbel terug naar de andere kant van de ruimte. Ik keek op en zag Mike. ‘’zo, is ons doornroosje ook eindelijk wakker?’’grinnikt hij vals. ‘’Waarom doe je dit?’’vroeg ik boos. Hij keek me aan ‘’Ik pak je terug voor wat je met een vriend van me deed’’. Ik trok een wenkbrauw op ‘’waar heb je het over?’’. ‘’Ik heb het over Andrew, door jou kan hij z’n kind niet vasthouden’’. ‘’waarom doe je dit? Waarom luister je naar hem’’. Even bleef het stil. ‘’Je hoeft dit niet te doen’’. ‘’komop, ga mij niet vertellen wat ik moet doen’’. ‘’Waar is Allyson?’’. ‘’In goede armen’’. Met deze woorden loopt hij weg.
Eenzaam en bezorgd bleef ik achter in de kille kamer. Ik kruip ineen en strijk met m’n vingertoppen over m’n armen. Ik had naar Joe moeten luisteren. Als ik naar hem had geluisterd was dit allemaal misschien niet gebeurd. Zuchtend laat ik m’n hoofd op m’n knieën vallen. Wat zou Joe nou hebben gezegd wanneer hij dit allemaal hoort? ‘’Ik heb het je gezegd’’. Voortaan luister ik beter naar mensen, die ik moet vertrouwen.
(pov Joe)
Er ging een dag voorbij. Ik wou naar Maria om te kijken hoe het af is gelopen gisteravond. Ik stap in de auto en rij haar kant op.
Wanneer ik bij haar huis ben stap ik uit en bel aan. Er werd niet opengedaan. Ik liep achterom en zag dat de achterdeur open stond. Ik loop naar binnen en keek om me heen ‘’Maria?!’’. Ik kreeg geen antwoord. Ik liep door het hele huis, maar geen teken van leven te bekennen. In Maria’s slaapkamer vind ik een half flesje met Aceton, met wat watjes. Het bed leek onbeslapen. Ik liep naar Allyson haar kamertje en zag niemand.
Ik probeerde haar te bellen, maar er werd niet opgenomen.
Ongerust loop ik naar beneden en bel meteen Kevin. ‘’Kevin, ik heb het gevoel dat er iets mis is, Maria is niet thuis, en het huis stond open’’. Kevin begon te zuchten ‘’wat hebben Nick en ik nou gezegd, hou een beetje afstand, misschien is ze wel ene eindje met Allyson aan de wandel’’. ‘’Maria laat nooit een deur open’’. ‘’Misschien is ze het vergeten’’.
‘’Ja en wat doen dan een half flesje aceton op haar nachtkastje?’’vroeg ik sarcastisch. ‘’misschien was ze haar nagellak er wel aan het afhalen’’. Waarom kwam hij altijd met logische verklaringen?. Ik zucht ‘’laat maar’’. Ik hing op en keek door het huis heen. Maria zal nooit haar huis verlaten zonder hem op slot te doen.
Ik probeerde haar weer te bellen zonder succes. Dan denk ik terug aan Mike’s woorden. Zou er iets erg zijn gebeurd? Aan Nick of Kevin heb ik toch niks. Dan ga ik zelf wel op onderzoek uit.
Ik loop het huis uit en liep wat door het park, in de hoop haar toch nog tegen te komen. Maar geen resultaat. Ik stap de auto in en reed wat rondjes door de stad, misschien dat ik haar dan zag. Maar hier ook geen resultaat. Van binnen voelde het niet goed, wat nou als er wel iets ergs is overkomen met haar of Allyson.
Reageer (1)
spannend snel verder
1 decennium geleden