2nd day

Ik word wakker van een scherp piepend geluid. “aah rot wekker.” denk ik. Ik sla op het knopje en het geluid stopt. Ik stap slaapdronken uit bed en ga voor de spiegel staan. “ooh wat zie ik er uit.” mijn haar zit alle kanten op en de make up die er gisteren niet afgingen zit ver onder m'n ogen. Ik loop naar mijn badkamer en stap onder de douche. Als ik er 10 minuten later onderuit kom doe ik mijn make up goed en borstel mijn haar gauw uit. “zo kan ik me wel vertonen vooral bij Jasper.” als ik ook maar aan zijn naam denkt begint mijn hart sneller te kloppen. “waarom denk ik zoveel aan hem hij heeft niet eens wat tegen me gezegd.” denk ik “Waarom zou hij ook wat tegen me zeggen ik ben niks bijzonders” op dat moment hoor ik door de speakers. “Eden waar blijft het ontbijt?” ik druk op een knopje en zeg in de microfoon: “komt er zo aan.” “NEE NU.” galmde het door mijn kamertje. Ik loop haastig naar beneden en flens een ontbijt in elkaar. En breng het de kamers rond. Ik neem zelf een boterham. En haast me naar de auto. De tweeling was het eerste vrij dus wouden hun ontbijt wat later waardoor ik dus nu te laat ben. Ik loop snel de parkeerplaats over. Pak wat boeken uit mijn kluisje en ga gauw naar geschiedenis. Ik stap de les binnen. net voor de bel. “ah Miss Roque nog net op tijd, ga maar snel zitten.” Ik kijk even rond de klas en zie dat Alice en Emmet er ook zitten. Even dacht ik dat het raar was dat ze niet naast elkaar zaten. Maar die gedachte vervaagde al snel. Emmet lacht even naar me en Alice begint me hyper duidelijk te maken dat ik naast haar moet komen zitten. Ik lach even terug naar Emmet en laat me dan op de stoel naast Alice vallen. “hoi” fluistert ze want de leraar is al begonnen “hoi” fluister ik terug. De les was heel saai het ging over een of andere burgeroorlog maar ik en Alice zaten voornamelijk gewoon over koetjes en kalfjes te praten als de deur open gaat. Jasper stapt naar binnen. Mijn hart slaat meteen een paar slagen over en ik heb het gevoel dat hij uit mijn borstkas springt. “ah Mister Hale.” zei de leraar “toch maar even gekomen zie ik.” “ja” antwoord hij “ik vond het zo zielig voor u als ik helemaal niet zou komen.” De leraar kijkt hem boos aan en maakt hem duidelijk dat hij moet gaan zitten. “hoi” zegt hij tegen Alice en Emmet en hij lacht even naar mij. “hoi” zegt Alice “waar kom jij vandaan?” “thuis” antwoord hij. Bij ieder woord dat hij zegt met zijn goddelijke stem gaat mijn hart nog sneller kloppen. Dan gaat de bel en vraagt hij aan mij wat ik nu heb. Eerst staar ik hem even aan “hij praat tegen me” galmde er door mijn hoofd. Dan schrik ik op “ehm fysica.” “oke” zegt hij “Edward ook geloof ik.” “weet je waar het is?” “nee” “wil je dat ik even meeloop?” Ik zie Alice knipogen naar me en zeg “ja graag”