~16~

Ik was nogal verbaasd over Maggies verhaal over de Roemenen. Van wat ik me herinnerde waren ze vreemd, maar ook wel aardig. Haha, ze zei dat Stefan haar in de tijd wel leuk had gevonden. Moest hij haar zien aankomen met Seth. Dat zou grappig worden. Ik verveelde me dood in het vliegtuig en ik was blij toen we eindelijk geland waren. We liepen het vliegveld af en richting het bos. Jake en Seth transformeerde en ik ging op Jakes rug zitten. Hoewel alles veranderd was wist Maggie precies de weg te vinden naar het kasteel van Stefan en Vladimir. "Maggie, lang niet gezien!", zei Stefan hartelijk en Maggie keek nogal zuur. Ik lachte. "En Renesmee, wat ben je groot geworden. Maar wat brengt jullie hier?", vroeg hij. "Dat is simpel. De Volturi.", zei ik. "Wat is er met ze?", vroeg hij. "Nou ik heb geen zin om mijn hele leven door hen opgejaagd te worden. En ik dacht dat jullie daar wel bij zouden kunnen helpen." Stefans ogen lichtte op. "Natuurlijk willen we je helpen, maar dan moeten we eerst een plan bedenken. De laatste keer was niet zo'n heel groot succes." Maggie lachte sarcastisch. "Bedoel je toen jullie beide je vrouw verloren?" En er was nog iets wat ze niet zei.

We zaten om de tafel in een grote zaal. Het was heel anders dan thuis. Niet een gezellige kamer die mooi was ingericht door Esmé, maar een grote donkere, kale ruimte. "Dus, vertel eerst maar eens: Wat wil je kleine?", zei Stefan. Mocht ik opeens beslissen? "Ik wil niet meer opgejaagd worden, dus ik zou zeggen Aro, Caius, Marcus, Jane en Alec. Zij vormen het grootste gevaar." "En daarna? Ze moeten een leider hebben die rechtvaardiger is dan zij waren." Vladimir kwam binnen. "Mooie dromen Renesmee, maar het feit is: Degene die de macht over de vampierwereld heeft wordt uiteindelijk net zoals het wrede drietal.", zei hij.