03. We're exactly the same.

Dawn zegt: Saaaaar!
Saar zegt: Dawwn! Hoe is het ermee?
Dawn zegt: Al een stuk beter. Raad eens waar ik nu op zit?
Saar zegt: Een stoel? Een kast? Een koe?
Dawn zegt: Nee raar kind, op mijn laptop! En btw, hoe kan ik nou weer op een koe zitten? Ik heb geeneens een koe.
Saar zegt: Een koeienkussen dan? Maar wacht even, je laptop was toch kapot?
Dawn zegt: Jep, maar hij is gemaakt door Frits. Maar hoe kan jij eigenlijk op de computer zitten? Je zit toch op school?
Saar zegt: De laatste twee uur vielen uit. Je hoeft dus ook niet na te komen aangezien je legaal vrij was.
Dawn zegt: Very nice. Problemen met nablijven kan ik er nu echt niet bij gebruiken.
Saar zegt: Maar je wilt vanavond dus uit?
Dawn zegt: Graag, ik heb echt behoefte aan gezelligheid en dansen.
Saar zegt: Is het Spiegeltje op vrijdag open?
Dawn zegt: Ja, maar daar mag ik niet in. Ik ben 15, remember.
Saar zegt: Shit, niet aan gedacht. We kunnen we naar de Twentyfour gaan.
Dawn zegt: Maar die is toch ook 16 jaar en ouder? Of niet?
Saar zegt: Jawel, maar mijn nicht Kim is daar de portier op vrijdag. Een belletje en je komt er gemakkelijk in.
Dawn zegt: Dat zou super zijn.
Saar zegt: Ik ben ook super.
Dawn zegt: Zegt ze...
Saar zegt: Gemeeeen hoor
Dawn zegt: Ik ben ook gemeen.
Saar zegt: Denkt ze, hahaha. Maar honey, ik moet mijn zusjes van school halen. Ben je om half acht bij mij?
Dawn zegt: Is prima. Doe je zusjes de groeten!
Saar zegt: Doe ik, tot vanavond!
< Saar is offline >

Verder waren er geen interressante mensen online, en belangrijke emails had ik niet, dus ik sloot mijn laptop af.
Ik was blij dat ik niet, net zoals Saar, zeven broertjes en zusjes had. Ik had twee zusjes, Robin en Stephanie, ook wel Steph genoemd. Steph woonde op kamers, Robin woonde thuis en was werkelijk mijn beste vriendin. We deelde alles, en leken ook erg veel op elkaar. Het enige verschil was dat ik goudblonde krullen had, en zij het hare zwart had geverfd. En natuurlijk dat ze twee jaar ouder was dan ik, maar dat spreekt voor zich.
Ik liep de trap af en ging op de bank zitten. Frits was op de bank in slaap gevallen, dus ik besloot dat ik voetbal wel om mocht zetten om mijn favoriete programma, So You Think You Can Dance, op te zetten. De aflevering van vorige week had ik opgenomen, dus ik ging er nog eens even goed voor zitten om vervolgens de leukste passen zo goed mogelijk na te doen en ze zaterdagochtend op dansles aan de anderen te laten zien.
Ik zat al vanaf mijn 9e op streetdance, en inmiddels ook al drie jaar in het selectieteam.
Ik was ongeveer een kwartier bezig toen ik de voordeur open hoorde gaan.
“Hai!” schreeuwde ik, terwijl ik geen idee had wie er nou binnen was gekomen.
“Dawn!” riep Robin. “Moet je niet op school zitten?”
“Ja, eigenlijk wel. Lang verhaal.”
Robin kwam de woonkamer binnen en gooide haar tas op de grond. “Je bent dus aan het spijbelen?”
“Technisch gezien niet, omdat die uren uitvielen, maar dat hoorde ik pas toen ik al thuis zat. Ik had namelijk vreselijke ruzie met een leraar.”
“Lieverd, je hoeft je echt niet te verontschuldigen. Ik hoor ook nog op school te zitten.”
Ik schoot in de lach. “We zijn ook echt precies hetzelfde.”
Robin knikte, en keek toen verbaasd naar Frits, die nog steeds lag te slapen. “Gaat mama nou nog met hem?”
Ik knikte. “Ja, nog wel. Maar ik geef ze nog 3, 4 dagen voordat mama weer met een ander thuiskomt. Al is Frits wel handig, hij heeft net mijn laptop gemaakt.”
“Nice. Hey girl, ik hoorde dat je vanavond naar de Twentyfour wilt?”
Verbaasd keek ik haar aan. “Hoe weet je dat nou weer?”
“Van Megan.” Megan was de zus van Saar, en een vriendin van Robin. “Maar vind je het goed als Megan en ik meegaan?”
“Ja, natuurlijk. Saar moet alleen haar nicht nog even bellen, anders kom ik er niet in.”
“Is al geregeld, honey. Kim laat je erin.”
“Nice.” Ik glimlachte.
“Waar was je mee bezig?”
“Oh, ik was een dans aan het bedenken op die nieuwe van de Black Eyed Peas aan het bedenken, een opdracht van Joyce.”
“Leuk, laat eens zien wat je al hebt.”
Ik sloot mijn iPod aan op de boxjes en begon een beetje passen te combineren die ik net bedacht had. Toen het lied afgelopen was, begon Robin te klappen.
“Ziet er super leuk uit. Misschien moet je eens een keer meedoen met So You Think You Can Dance in plaats van er alleen maar naar te kijken.”
“Volgend jaar, dan ben ik 16. Eerder mag je je niet opgeven.”
“Ach, je komt er toch wel. Maar ik ga even huiswerk maken, dan hoef ik dat niet meer in het weekend te doen, oke?”
“Oke, ik denk dat ik zo even de stad inga. Ga je dan mee?”
“Ja, super.”
Robin pakte haar tas en liep naar boven, terwijl ik opstond om een kopje thee te pakken.