|| 2.3 || Prepare to be perfect.

Demi moest haar uiterste best doen om Joany bij te houden. ‘Die arrogante snob,’ siste Joany vol woede.
Demi knikte en humde dat ze het er mee eens was, al was wist ze eigenlijk niet zo goed of Joany het nu over hun leraar of over Sabrina had, maar goed.
Joany’s wangen waren roodverhit van opgekropte woede, haar passen waren stevig en haar ritme was woest snel. Demi moest bijna rennen om naast Joany te kunnen blijven lopen.
Ze hielden pas stil toen ze eenmaal voor deur stonden van het kantoortje van hun directeur, meneer Shamel.
‘Ben je hier wel eens geweest?’ Joany’s stem piepte van verborgen angst.
Demi knikte grijnzend. ‘Ja, voor jij me op het goede pad bracht kwam ik hier dagelijks.’
‘Echt waar?’ Joany’s stem klonk zowaar nog heser. ‘Kreeg je dan veel straf? En gingen ze bijvoorbeeld je ouders bellen?’
Demi grinnikte zacht en knikte toen met een uitgestreken gezicht. ‘Ja, vaak moest ik samen met de directeur en mijn ouders een gesprek voeren hier.’
‘Oh nee,’ reageerde Jaony dramatisch. ‘Dit is dan het einde van m’n leven.’
Demi kon zich niet meer inhouden en begon plotseling, uit het niets, luid te lachen.
Toen pas drong het tot Joany door dat ze weer eens de maling genomen werd, en er weer eens zo makkelijk als altijd ingetrapt was. ‘Jij, heks!’
Demi bleef schaapachtig doorlachen. ‘Je gelooft alles zo gemakkelijk. Sorry, maar ik kon het niet laten,’ zei Demi schuldbewust, even leek het erop dat haar lachbui voorbij was. Maar toen begonnen haar schouders weer te schokken en schaterde haar lach opnieuw door de gangen. ‘Dat geschokte gezicht,’ hikte ze van plezier.
Normaal was Joany wel volwassen genoeg om mee te kunnen lachen om haar eigen domheid. Ze trapte nou eenmaal dagelijks in die stomme grapjes van haar vrienden.
Dat ze het niet zat werden! Sterker nog; dat Joany nog steeds niet geleerd had om niet klakkeloos alles te geloven wat er gezegd werd, en dan vooral niet wanneer ze dat zeiden met zo’n overduidelijk gezicht!
Maar vandaag, vandaag kon ze er niet om lachen. Ze werd verdomme voor het eerst bij de directeur geroepen. Haar hele lichaam trilde en beefde, haar handen zweetten zoals ze nog nooit gedaan hadden, en haar hart bonsde in haar keel.
Haar ouders zouden haar nooit meer aankijken als ze eenmaal te horen kregen dat Joany eruit gestuurd was.

Plots vloog de deur van het kantoortje open, en het vlezige gezicht van meneer Shamel verscheen in de deuropening. Een brede grijns brak door op zijn gezicht, en hij liet al zijn onderkinnen zien toen hij vrolijk zijn hoofd schudde. ‘Ik dacht al dat ik wat bekend meisjesgegiechel hoorde.’ Zijn stem klonk diep en vriendelijk, en totaal niet straffend, teleurgesteld, geërgerd of afkeurend zoals Joany zich angstig had voorgesteld.
‘Hallo Dave,’ glimlachte Demi vriendelijk, eindelijk bekomen van haar stuiplach.
‘Demi,’ siste Joany waarschuwend. ‘Zo noem je hem toch niet! Hij is de directeur.’
Meneer Shamel moest opnieuw lachen. ‘Demi mag me best zo noemen hoor, en elke vriendin van Demi ook. We zijn oude vrienden. En jij was…?’
‘Joany,’mompelde ze ietwat beschaamd. Ten eerste omdat ze zo zenuwachtig was geweest voor niks, en ten tweede omdat de directeur haar naam niet eens uit zijn hoofd wist terwijl Joany er toch zeker van was dat ze tot één van de topleerlingen behoorde. Misschien waren haar resultaten inderdaad wel teleurstellend, zoals haar ouders haar dagelijks inwreven.
‘Joany? Toch niet Joany Latrisse, of wel? Met die wonderbaarlijke cijfers?’
Onmiddellijk was alles van de baan en schonk Joany Dave haar lieflijkste glimlach. Ze mocht die vent wel, besloot ze tevreden.
‘Ja, die,’ stemde Demi in. ‘Maar ik zou er maar niet teveel over praten, hoor. Daar krijgt Joany alleen maar kapsones van. Ach, je weet hoe dat gaat met zulke mensen…’
Joany wilde net beledigd reageren toen ze een vriendelijke por van Demi in haar zij ontving. Geintje!, zei Demi’s lachende gezicht.
‘Komen jullie nog binnen, of hoe zit het? Ik geloof dat twee meisjes nogal stout geweest zijn,’ onderbrak meneer Shamel hun onderonsje.
Demi grinnikte. ‘Ik? Stout? Nee joh! Hoe kom je erbij? Ik geloof dat u dit keer echt bij die rebelse blonde naast me moet zijn, ze veroorzaakt nogal wat opschudding in de klas. Dat is het echte probleem hier.’
‘Dat dacht ik al. Die denkt zeker meer aan jongens, seks en aandacht dan aan school. Het barst van meisjes zoals zij, ik weet wel hoe we die moeten aanpakken.’
‘Precies ja!’ viel Demi hem enthousiast bij. ‘Neemt elke dag een andere jongen. Komt bijna naakt naar school, áls ze al op komt dagen… Een werkelijke schande voor onze school, meneer.’
‘Demi!’ riep Joany verontwaardigd uit. Net een seconde te laat ontdekte ze de brede grijnzen op de gezichten van Demi en de directeur. Ze wilde haar fout al herstellen toen de twee beiden in lachen uitbarstten.
Demi’s lach klonk zoals altijd, nogal apart, hoog en piepend. Net alsof ze aan het stikken en lachen tegelijk was.
En de lach van meneer Shamel klonk diep en bulderend. Zijn onderkinnen schudden vrolijk mee, en zijn grijsblauwe ogen straalden van het onuitgesproken plezier.
Joany haalde haar schouders op, en deed haar best wijzer te lijken dan de situatie. ‘Ach ja, sneu hoor, altijd maar de zwakkeren pesten. Kunnen jullie wel?’
Ze pareerde het kantoortje van meneer Shamel binnen en nam plaats op de bruinleren bank.
Het duurde zo’n acht minuten voor meneer Shamel en Demi allebei bekomen waren van hun pretje en met een redelijk serieus gezicht naast Joany op de bank plaatsnamen, om vervolgens weer in lachen uit te barsten.
Het leken net twee van die tienjarige meisjes die samen de slappe lach hadden, en elke keer wanneer de één stopte, begon de ander weer waardoor ze allebei weer begonnen te schaterlachen.
Joany zat erbij met ingezakte schouders en een zuur glimlachje. Ze vond het best als er af en toe een grapje om haar gemaakt werd, maar de grap van de dag zijn? Grap van het jaar, misschien wel – dat liet ze liever aan anderen over.

Hebben jullie allemaal ook zoveel zin in het EK vanavond? Ik kan echt niet wachten. GO HOLLAND :'D
Maar goed, nog héééeél even en dan komt 1D hoor
Kudo?
We could try the top today, dan krijgen jullie sowieso nog een deeltje