Dream 8.

"Zullen we nog wat gaan spelen?" vroeg ik aan de rest. Iedereen stemde in. "Wacht, ik ben zo terug." zei Jana en ze verdween het concertgebouw in. Marcha had ondertussen haar chocoladereep op en gooide het papiertje weg. Ik stopte snickers weer even in mijn rugzak. Jana kwam weer terug met 6 krukken en zette ze naast elkaar neer. "Kijk, nu kunnen we zitten." ik lachte. "Jana, je bent de beste." zei ik en ik nam net als de rest plaats op de krukken. "Dorinde.. let's play." zei Hayette en Dorinde begon te spelen. We zongen en net als de vorige keer kwamen er veel mensen kijken. Plots moest ik denken aan de man van twee weken terug. Hij zei dat hij ons hier wel weer zou zien, maar ik had hem nog niet gezien.
Na een paar liedjes te hebben gespeelt gingen de deuren open en mochten we naar binnen. We liepen naar binnen en werden een grote hal doorgeleid met alle meiden die er ook waren. Ik had snickers weer uit mijn tas gepakt omdat ik bang was dat hij eruit zou vallen en ik hield hem in mijn armen. Plots sprong hij eruit en sprintte weg tussen de mensen door. "Shit, snickers!" riep ik en ik rende het katje achterna. De andere 5 volgden me. We kwamen in een smalle gang en snickers verdween in de deur. "Oke, ik ga maar gewoon naar binnen." zei ik en ik opende voorzichtig de deur.