The Story Of My Live [Tokio Hotel] 3

En dan merk je even later dat je alleen op de speelplaats staat…

“Dat moet altijd weer mij overkomen” zucht je, je gaat naar het secretariaat en legt je verhaal uit dat je klas al door is zonder je, De mevrouw achter de balie beziet je en vraagt je naam en de klas waar je vorig jaar zat, “ Jasmien D. is de naam, en ik zat in klas 3LA” zeg je, de vrouw knikt en kijkt het even na, “klopt, je zit nu in klas 4LA, dat is de 2e verdieping rechts en dan klaslokaal 250, daar zitten je medeleerlingen en dat is ook je klaslokaal” Je knikt en zucht en gaat langzaam de trap op richting je klaslokaal, Je blijft even voor de deur staan en zucht nog eens diep, je kijkt even of je kleren en je haar netjes zijn en klopt dan gespannen op de deur.

De leerkracht doet open ‘Hallo, en wie bent u?” Vraagt ze beleefd, “Ik ben Jasmien D. en ik hoor ook in deze klas, maar ik was te laat gekomen en mijn klas was al door” De leerkracht knikt en laat je binnen “Zoek maar een plaats waar je wil gaan zitten” Je knikt en kijkt even de klas rond, je ziet je medeleerlingen van vorig jaar je bezien je zucht en gaat naar de plaats waar Michiel zit want er is geen andere plaats meer vrij, Michiel is altijd al een meeloper geweest, als de andere van de klas me pesten dan doet hij mee, enkel en alleen om stoer te doen, hopelijk is hij dit schooljaar verandert en pest hij me niet meer, Je gaat netjes zitten en kijkt door de klas, je ziet dat de rest je nog altijd bekijkt en je zucht nog eens, de leerkracht stelt haar dan voor aan je en zegt dat we zo dadelijk al met de les gaan beginnen omdat jullie elkaar al kennen en je dus niet moet voorstellen, Je hoort een gezucht vanuit alle kanten van de klas komen, “Goed, laten we beginnen met de boeken uit te delen: Jasmien, Sara, Jani, en Lien delen jullie de boeken uit dan deel ik ondertussen de rest van de papieren uit” Jullie knikken en nemen de boeken en delen hem uit, Je vind het best onprettig om door de klas te lopen, maar laat niets merken, je deelt de boeken één voor één uit maar dan struikel je door een tas van een medeleerling, je kan je nog maar net vasthouden aan een bank en zet je terug recht, iedereen lacht je uit.

Je zucht negeert iedereen en deelt snel verder uit, daarna ga je beschaamd terug op je plaats zitten, iedereen kijkt naar je maar je laat dat, je bent het al gewoon van vorig jaar. ‘’Goed we starten vandaag met Biologie, jullie hebben allemaal je boeken gekregen dus neem het boek maar die je nodig hebt” Zegt de leerkracht.
Jullie gehoorzamen en doet wat ze vraagt en volgt braaf de les mee.

Tijdsprong:

De middag is voorbij en de bel gaat, je springt op van de bank waar je helemaal alleen zat en neemt je rugzak en gaat langzaam terug naar de les.
De leerkracht komt binnen “Ik heb goed nieuws voor jullie, morgen komt er een nieuwe leerling in onze klas, het is een meisje en ze noemt Evelien” Iedereen juicht en gaat druk in de weer, maar jij zelf blijft er vrij rustig onder.
De leerkracht start met de les en jullie hebben Latijn, het vak waar jij het best in bent, maar je haat het want meestal moet jij de antwoorden geven omdat de rest het niet snapt of eerder gezegd niet de moeite doet om het te snappen.. En daar start de eerste Latijn les van het nieuwe school jaar dan.

“Kan jij het even uitleggen aan Michiel, Jasmien? Ik heb zo de indruk dat hij het niet echt snapt, en omdat jij er beter in bent dan mij mag jij het doen grapt ze”.