Eenvoud

Gaius verbindt de gewonde voet van Elenora en geeft zalf mee.
'Eenmaal daags opsmeren'
Elenora knikt beleefd.
'Merlin, help haar naar de keukens'
Zuchtend komt Merlin overeind. Hij laat het boek achter op de stoel. Gefascineerd kijkt Elenora, zij kan niet geloven dat zo een normale jongen lezen kan.
'Natuurlijk'
Hij legt haar arm over zijn schouder en brengt zijn arm naar haar middel. Zodra hij haar hand raakt zijn de beelden er weer. Beelden van een boze mensenmassa, beelden van verstikking, vergiftiging, vuur. Hij probeert het te verbergen, het is beter als zij gelooft dat hij niks vermoedt.
Toch merkt Elenora de hapering in zijn gedrag.
'Danku', fluistert zij om hem gerust te stellen.
Merlin kijkt naar haar glimlach, hij lijkt oprecht, evenals de grote kinderlijke ogen. Hij moet zich vergissen. Misschien is hij moe en beeld hij zich dingen in. Maar toch... dit is niet de eerste keer.
'Ach... ik help graag', mompelt hij.
Hoofdschuddend lacht Elenora.
'Waarom zo bescheiden?', vraagt zij zich hardop af.
Merlin haalt zijn schouders op. 'Ik ben maar een hulpje'
'En ik een invalide keukenhulp'
'Da's waar. We zijn er'
'Waar?', vraagt Elenora.
'De keuken natuurlijk!'
'Oh, ja, bedankt'
'Geen-'
Elenora knijpt haar ogen tot spleetjes.
'Juist', zegt Merlin en rent ervandoor, iemand anders roept namelijk alweer om zijn hulp.
Giegelend gaat Elenora de keuken binnen. Maar het lachen vergaat haar snel. Er staan zakken vol knolrapen. Is het de bedoeling dat zij voor het hele hof eten klaarmaakt? En hoe groot is het dan wel niet?
'Ah, daar is de beloofde keukenhulp!', roept de kok opgelucht. 'We hebben jouw hulp hard nodig, huphup, aan het werk!'
Elenora zet zich neer tussen de knolrapen en pakt een mes en een pan.
Het duurt uren en uren gaan voorbij totdat alle zakken leeg zijn. Elenora zit onder het zweet en zucht uitgeput wanneer zij de laatste raap pakt.
'Ze zijn allemaal schoon, meneer, is er iets anders wat ik voor u kan betekenen?', vraagt zij uitgeput, hopend op een kleine pauze.
'Neem eerst maar wat te eten. Als ik klaar ben met koken dan mag jij de keuken schoonmaken'
'Komt voor de bakker', mompelt Elenora.
De chef schenkt een kom erwtensoep in voor haar. Het is nog veel te heet om te drinken dus neemt zij de tijd om rustig rond te kijken in de keuken.
Overdag ziet de keuken er heel anders uit. Het is er druk en levendig, overal borrelen pannen op het vuur. De kleuren zijn bruin en geel en daar tussenin diverse kleuren die vlees en groentes geven. Een enorm verschil met wat de kalme nacht maakte van de ruimte.
Warme geuren vliegen door de ruimte en vragen om geproeft te worden.
Dit is de wereld waarin zij hoort, denkt de keukenhulp terwijl zij een slok neemt van haar soep.