Waar maken

'Is er een probleem?', vraagt Merlin aarzelend. In de gevallen stilte zoekt hij oogcontact met het meisje. Het mislukt.
'Nee', zeg Elenora knipperend. 'Nee, alles is goed'
'Nog ergens hulp bij nodig?', wilt Merlin vragen maar Elenora kapt hem af.
'Nee, ik red mezelf wel, ga maar', zegt ze snel. Ze pakt de jurk uit Merlins armen en wilt hem de deur uitwerken. Alleen ze vergeet haar voet waardoor ze begint te hinken en op het bed ineen zakt.
Hij wilt nog een opmerking maken maar haar vurige ogen snoeren hem de mond en maken dat hij weggaat.
Niet veel later loopt Guineverre de kamer in, zij helpt Elenora met de jurk en brengt haar vervolgens naar de eetzaal.
Beschaamd en verlegen schuift Elenora aan tafel. Aandacht is iets wat zij liever ontwijkt, maar vandaag zal zij er toch aan moeten geloven om even het middenpunt te zijn.
En dat terwijl het eten er zo verukkelijk uit ziet. Er is melk en kaas en vers brood waaraan honing is toegevoegd wordt geserveerd. Er staat zelfs een schaal met appels. Het mag dan een normaal ontbijd zijn voor een koning, maar per definitie is dat al royaal.
Van al die overvloedige lekkernijen begint Elenora's maag te knorren. Beschaamd drukt zij haar handen tegen haar buik.
'Eet', gebiedt de koning.
Dankbaar pakt het meisje een appel.
Ze heeft niet door dat zowel de koning als de prins haar onafgebroken aanstaren.
'Elenora, mag ik u vragen waar u vandaan komt?', hoort zij opeens de koning vragen.
Geschrokken slikt Elenora het stukje appel in een keer door. 'Ja, tuurlijk, majesteit. Mijn geboorteplaats is ongeveer vier dagen lopen vanaf hier naar het Zuid-Oosten, koninkrijk met een paard op de vlag'
'Kent, neem ik aan?'
'Ik geloof van wel', zegt zij aarzelend voordat zij een slok melk neemt. De melk is zoeter en romiger dan zij gewend is. Het viel te verwachten. Niks is goed genoeg voor de koning behalve het beste van het land.
'En wat voor een ambacht beoefende u?'
'De kookkunst, majesteit', Elenora aarzelt of zij moet vertellen over waar zij mensen bediend heeft. De herberg over haar oom zou geen kwaad kunnen, om daarover te vertellen. Maar dan zal zij ook moeten uitwijzen dat zij later voor de koning gewerkt heeft, hoger niveau kan koken dan normaal, alleen waarom zou een koninklijke kokkin gevonden worden in de bossen?
Nee, het is beter als zij zwijgt. Wie weet komt een idee voor een excuus later. Tot die tijd is zwijgen erover beter, zolang het kan. Stel dat de waarheid naar boven komt drijven...
Waarheid? Het geen wat voor waar wordt aangenomen, bedoelt zij.
In gedachten verzonken vergeet Elenora bijna het heerlijke brood te proeven. Terwijl zij een snee pakt blijven haar ogen even op Arthur hangen.
Gelukkig blijft het stil. Hij merkt haar niet op. Opgelucht zucht Elenora.
Spreken in de buurt van invloedrijke, machtige mensen is niet haar favoriete bezigheid. Geen moment durft zij zich te ontspannen, bang om fouten te maken.