~2-just a lie to get away

ik ren in 'paniek' naar buiten en bgin te gillen. 'mijn moeder is dood!! mijn moeder ligt dood op bed HEEEELP!!!!' heel totuga schiet tehulp. sommige omdat ze een dooie willen zien, andere omdat ze giselle kende en weer andere omdat ze denken haar nog te kunnen helpen.
in mijn leven heb ik snel en goed leren acteren dus de soort van arts komt naar buiten en vertelt me dat hij niets meer kan doen.
'ooh wee mij ooh wee mij, waarom mijn moeder?!' ik barst in tranen uit omdat mensen niet echt tegen kinder tranen kunnen.
het doode lichaam word afgevoerd en verder hoor ik er niets meer over. de begrafenis ondernemer zal me de datum van de begrafenis nog laten weten. niet dat ik ga... ze behandelde me als een slaaf... ik ben eigelijk wel blij dat ze dood is!

met mijn geboorte acte ga ik naar de haven waar een schip lag waar 2 mannen bij staan. maar onderweg knal ik tegen een jonge man aan die er lief uitziet. 's-sorry ik zat niet op te letten.' zeg ik met een geloofwaardige stem. 'oh maakt niet uit. hé jij bent toch de dochter van Giselle?' vraagt hij zonder me goed te bekijken. 'ja... dat ben ik. het gaat wel snel rond hier he? oh trouwens ik ben Melody.' zeg ik. 'ja het gaat hier inderdaad snel rond ja, william turner is de naam. smid hier verder op.' zeg hij. 'oke, ik kom je wel opzoeken als ik iets van je nodig heb.' zeg ik met een lief lachje. 'oke doei!' en zo gaan we weer verder met waar we mee bezig waren. hij met smeden ik met zoeken.