02

marjolein wessels

ik deed de deur dicht en gleed zo naar beneden tegn de deur aan. daar zat ik dan, tegen de voordeur aan. ik was helemaal aan het trillen van de zenuwen, die er eindelijk uitkwamen. wat een dag was het geweest. en hij had me bijna gezoend! o wat was ik blij. ik was helemaal in de ban van die zoen op mijn wang toen ik mijn mobiel hoorde afgaan. ik nam op, maar zei niks.' hallo is daar iemand! hoorde ik mijn vriendin na een halve minuut roepen.' uh ja, ik ben het, sorry ik ben net terug.'' waarvan dan?' hoorde ik haar vragen. ' nou ehm, ik was met hem naar een basketbaltournooi.''met wie?' uhm met thijs.' zei ik zachtjes. ' wat!!!!' roept ze terug.' Hoe was het, wat hebben jullie gedaan, ik dacht dat hij op lara was?'zei anouk haar vriendin.' Nou, ik wete het niet maar hij gaf me dus een zoen op mijn wang. wat zou dat betekenen?' vroeg ik, marjolein.' Nou dat betekent dus niets goeds.'Zei ze heel serieus. Ik raakte helemaal in paniek.Maar daarna begong ze te lachen en zei ze:' Grapje joh, ik heb geen idee wat dat betekent, maar ik denk dat hij je wel leuk vind dan, want anders nam hij je niet een hele dag mee naar het toernooi.' Mijn hard deed een sprongetje van blijdschap.'Maar vertel me alles'. Zei mijn vriendin, en ik begon te vertellen.