25. Ilma Aalst
Ilma Aalst
4-Juni-2009
Traag werd ik wakker van de zonlicht die scheen recht in mij gezicht.
Ik had geen trek en ik had nergens zin in.
Ik wou maar 1 ding hier weg en bij Danney zijn.
Ook al heeft hij mij pijn gedaan ik mis hem.
Traag pak ik wat eten uit de koelkast die iedereen heeft hier in het kamertje.
Nadat ik mij eten op heb hoor ik geklop op de deur.
Langzaam doe ik open en zie ik Vita en Katie staan.
‘’Kom maar binnen’’ Zeg ik.
Als ze mij allebei tegelijk tijd een knuffel geven hou ik het niet uit en snik ik in hun armen.
‘’Danney is geweest en ik mis hem nu zo erg’’ En zo vertelde ik heel het verhaal aan hun.
En sussend zeggen ze alles komt goed.
10-Juni-2009
Het was alweer een paar dagen geleden en ik mocht gaan.
Na een gesprek werd er besloten dat ik weer terug naar de kliniek moet. Waar ik geen zin in had maar ik had geen keus omdat ik nog te jong was om te beslissen.
Vita is gister weer terug gegaan en ik zou vandaag daar heen gaan.
Mij familie had ik gister gezien en vertelde alles wat er is gebeurt is nou ja bijna alles heb ik verteld.
Ik zou Jo en Katie missen maar we zouden contact houden.
‘’Ilma, Heb je alles ingepakt’’ Vroeg een kale meneer.
Hij zou mij wegbrengen naar de kliniek.
‘’Ja ik heb bijna alles’’ Nadat ik klaar was liep ik richting de auto.
Katie en Jo kwamen naar mij toegelopen.
‘’Meid we zijn van je gaan houden in de korte tijd alles komt goed.
En we houden contact’’ Mompelt Jo.
‘’Is goed en ik hou ook van jullie. Doe voorzichtig’’ Zeg ik en geef ik Jo een knuffel en neem ik nog afscheid van Katie met tranen in mij ogen en ook in hun ogen stap ik in.
En dan rijd de auto weg en zwaai ik naar Katie en Jo.
Moe laat ik mij hoofd zakken tegen de raam en val ik in slaap.
Reageer (1)
mooi geschreven snel verder
1 decennium geleden