25/02/2012

Mijn Beste Steun en Toeverlaat,

Vandaag is er niet veel specatculairs gebeurd. Ik heb geen kater overgehouden aan gisterenavond en ik herinner me nog alles, dus daar ben ik blij om. Ik zal mijn dag is beschrijven: opstaan, uit mijn bed komen, een douche nemen, aankleden, ontbijten, computer, lezen, sms'en met mijn (nieuwe) vrienden, Sam gestalkt, gegeten, samen met Sam een wandeling gemaakt omdat hij foto's wou maken en niet alleen wou gaan, wat best wel gezellig was. (Ik heb hem alles verteld over Xan en de nieuwe vrienden die ik heb gemaakt. Hij moest lachen om mijn geratel en vond het niet erg dat ik hem overlaadde met hoe gelukkig ik wel niet was met Xan. Dat maakt Sam zo'n goede jongen, je kan hem alles vertellen, hij zal het nooit irritant vinden en altijd reageren), gegeten, in jou schrijven.

En ja, aan jou kan ik ook alles vertellen maar jij geeft geen respons. Wat best wel jammer is eigenlijk. Soms droom ik ervan om magische krachten te hebben zodat jij tot leven kwam en kon antwoorden op wat ik hier neerschreef. Maar aan de andere kant wil ik het ook niet want stel je voor dat je zo'n badass dagboek bent dat alles afkraakt wat ik zeg of mijn gezwijmel over Xan niet kan verdragen? Ook al kan het dan nog altijd leuk zijn om je te irriteren. Maar goed, ik ben weer te veel aan het dromen. Lis is druk bezig aan haar verhaal en het schiet goed op. Ze heeft me al gevraagd om een tekening van het hoofdpersonage te maken maar ik wil eerst het portret van Xan afhebben. Ik moet nu eigenlijk vertrekken naar het bos want we hebben met z'n allen (lees Lis, Matt, Sam, Simon, Elias, San, El, Luke, Marjolein (al ben ik daar nog altijd niet zeker van), en Xan) afgesproken in het hutje om samen de avond door te brengen. En eikeba, nog 1 dag en het is terug school. Maar ik moet nu echt vertrekken, het is niet van mijn gewoonte om te laat te komen.

Ben er weer! Het was echt niet normaal leuk. En dat zonder al te veel alcohol. We zijn begonnen met een drinking game maar dat ging al gauw vervelen dus zijn we overgeschakeld naar het cliché spel waarheid, durven of doen. Wat best nog wel grappige situaties opleverde. Lis (die hoogtevrees heeft by the way) moest in een boom klimmen en dat deed ze vol moed (ze was niet al te nuchter en besefte eigenlijk niet goed wat ze aan het doen was )en durfde er toen niet meer uit omdat ze pas besefte hoe hoog ze was geklommen toen ze op een tak aan het rusten was en een blik naar beneden wierp. Het kwam er eigenlijk op neer dat ze angstig de boomstam vastgreep en verstijfd van schrik op de tak zat en bleef schreeuwen dat ze er niet uit durfde. Uiteindelijk is Simon haar gaan halen en zijn ze beide ongedeerd terug op de grond gekomen. Luke kreeg als opdracht om een konijn te vangen (ik moest direct terug aan gisteren denken en schoot spontaan in de lach toen San met die opdracht afkwam). Het is hem op het nippertje niet gelukt en hij heeft uit miserie een konijn proberen te vormen uit takjes en blaadjes wat eigenlijk grandioos was mislukt. Mijn nieuwe vriendin die uiteindelijk Myrthe blijkt te heten (ik weet echt niet hoe ik op Marjolein kwam, ik was al blij dat ik de eerste letter wist) moest San kussen, iets wat Luke blijbaar hilarisch vond.

Blijkbaar zijn ze al van kinds af aan vrienden (zoals ik en Sam) maar voelen ze niks voor elkaar, al blijft Luke al jarenlang proberen om hen te koppelen. En volgens mij is cupido ook weer eens stiekem langsgeweest want Myrthe was op een gegeven moment niet weg te slaan van Elias en laat ons zeggen dat El en Samen ein-de-lijk samen zijn. Al die koppeltjes is eigenlijk wel verwarrend. En Matt, Sam en San hebben een probleem want er zijn geen meisjes meer. Tenzij dat er nu plots twee bekennen dat ze homo zijn en elkaar binnendoen maar dat zie ik niet direct gebeuren. En als al die relaties nu voor eeuwig en drie dagen gaan duren en we nog lang vrienden blijven zodat we allemaal naar elkaars trouwfeest zouden kunnen komen en ik meter kan worden van een schattig kindje dan zou dat echt ge-we-ldig zijn. Al zeg ik zelf. Maar ik denk niet dat dat gaat gebeuren we zijn nog maar 16 à 19 jaar, dat betekent dat we nog een heel leven voor de boeg hebben.

Dus het kan goed zijn dat we nog andere jongens (of meisjes) tegekomen maar goed. Ik ben blij dat ik Xan heb en dat mag wel eventjes zo blijven. Toen we waarheid, durven of doen beu waren hebben we trouwens nog gek staan dansen op wat dupstep muziek, en ook al waren we maar met z'n tienen, de sfeer was er zeker. Je kan wel zeggen dat ik me goed voel in mijn (nieuwe) vriendenkring, het lot is me gunstig gezind! Maar nu ga ik eens slapen, een goede nachtrust is belangrijk zie je? En het is nu al 3u en ik zou morgen eigenlijk nog wat voor school moeten doen. Schrijf ze! (Ik ga die uitdrukking echt in voeren in de Van Daele net zoals 'alle suikerspinnen op een stokje', je zult zien dat het zal gebeuren!)