6.

De dagen die volgde waren in een word hilarisch. Malfidus liep nog steeds rond met haar dat om de 2 seconde verkleurde. Steeds als ik langs hem liep keek hij me met een dodelijke blik aan. Mij kon het niet echt wat schelen, ik vind het zelfs grappig. Park was in de afgelopen dagen al een aantal keer naar de ziekenzaal vervloekt en lag daar op dit moment ook, en Aliene was de oorzaak.
Ik had ook gemerkt dat zo’n beetje de hele school op de hoogte was van onze wedstrijd. Iedere keer als we elkaar tegen kwamen stonde er hele groepen mensen om ons heen, die vervolgens dan weer verslag gingen doen bij de mensen die er niet waren. Ik begon ook behoorlijk populair te woorden bij de rest van de school (behalve bij de zwadderaars.) Er werd telkens gevraagd hoe Aliene en ik ze nou weer te grazen gingen nemen. Het was alsof ik in een sprookje leefde. Tot ik op een zekere dag zelf in een hinderlaag liep.
Ik was al aan de late kant voor astronomie dus rende ik de trappen op. Het kasteel was helemaal uitgestorven, want iedereen sliep rond dit tijdstip. Toen ik de hoek om sloeg naar de astronomietoren gebeurde het allemaal zo snel dat ik het niet allemaal begreep in eerste instantie. Ik hoorde iemand achter me een spreuk roepen maar voor ik me kon omdraaien hing ik ondersteboven in de lucht. Mijn toverstok viel uit mijn zak. Ik mocht blij zijn dat ik het heel koud had gehad, en ik een broek onder mijn gewaad had aangetrokken, want anders was het nog gênanter geweest. Malfidus kwam grijnzend de hoek omlopen. Ik kon zien dat mijn spreuk op zijn haar bijna was uitgewerkt. De kleuren waren nu veel doffer.
“Zo nu is het mijn beurt om jou eens flink onderhanden te nemen.” Wat verderop hoorde ik een afschuwelijk gekrijs. Ik keek verbaast weg wan Malfidus en zocht de rest van de gang af, maar die was leeg. Voor dat ik mijn aandacht weer op Malfidus richtte hoorde ik de zelfde stem alleen wist ik nu van wie. “Jij graftakken hoofd laat me nu onmiddellijk zakken of ik gil het hele kasteel bij elkaar, en dan zal ik zorgen dat je in de eerst volgende toverdrank les je in je eigen ketel verdrinkt.” Het was duidelijk dat Aliene hier ook ergens ondersteboven bungelde. Zeer waarschijnlijk was park het graftakkenhoofd waar ze het over had. “schiet op Blaise straks gilt zede boel bij elkaar.” Ik had het dus mis, het was niet Park maar nog erger. Malfidus wende zich weer tot mij. “Laat me met rust Malfidus.” Hij kwam vlak voor me staan. Ik begon hem toch wel een beetje eng te vinden. “Ik zal er voor zorgen dat je mij niet meer kan beledigen.”

reacties(zip)