24/02/2012 - Part 2

De verdere evolutie van ons uitje zal ik je maar besparen. Maar ons romantisch gelebber werd op een gegeven moment ruw verstoord toen er luid op de deur van het hutje gebonsd werd. Xan had zich haastig van me losgemaakt, de kaarsen uitgeblazen en de open haard gedoofd met de emmer water die hij had klaargezet, waarschijnlijk voor het geval moest het hutje op een onverklaarbare wijze in brand zijn gevlogen. We hielden ons muisstil en hoopten dat er niemand zou binnenkomen. Er werd voor een tweede maal op de deur gebonsd voor die openzwaaide en een bende vrienden naar binnen struikelden. De voorste hield verbaasd halt toen hij ons zag staan. "Wat doen jullie hier?" "Staan," zei ik simpelweg. "Ja dat zie ik ook wel, waarom hebben jullie niet geantwoord toen we hadden geklopt? We hebben het vuur wel gezien." "We dachten dat het de boswachter ofzo zou zijn," mompelde Xan terwijl hij een hand door zijn haar haalde. "Die komen hier nooit, wij zitten hier bijna elke dag. Maar als ik iets verstoor," vervolgde de jongen terwijl hij me aanstaarde (mijn haar zat wat in de war en ik had mijn trui uitgedaan en mijn schoenen uitgeschopt) "Willen we wel weg gaan." "Nee, nee, dat hoeft niet," had Xan geantwoord. Maar ik met mijn groot sociaal vermogen had voorgesteld om samen de middag door te brengen. De twee jongens en één meisje gingen in op het voorstel en toen hebben we de rest van de middag doorgebracht met de vier mensen die ons romantisch uitje hadden verpest. Wat best wel gezellig was eerlijk gezegd. We hebben een potje gekaart en een beetje alcohol gedronken die de bende bij zich had. Ik was nog net nuchter genoeg om een potje strippoker te weigeren maar ik heb wel een lapdance aan Xan gegeven. Waar hij met zijn rode hoofd ten volle van genoot. Maar nu ga ik eens slapen en hopen dat ik geen kater heb. Ik ben al blij dat mijn ouders bij het avondeten niet hebben gemerkt dat ik wat had gedronken. En gelukkig hebben ze geen vragen gesteld, ik ben namelijk een hele dag weggebleven. Ohja, wat ik je nog vergeten te vertellen was, op een bepaald moment zijn we het hutje uitgelopen en hebben we wat in het bos rondgewandeld. Op een gegeven moment kwamen we een wild konijn tegen die de bosbodem besnuffelde. Degene die voorop liep, ik geloof dat hij Lucas noemde maar zijn vrienden noemden hem Luke, hield ons tegen en hield zijn vinger tegen zijn lippen. Toen liep hij heel voorzichtig en amper geluid makend op het konijn af, duidelijk van plan het op te pakken. Maar net toen hij vlak bij het konijn was gearriveerd struikelde hij over zijn eigen voeten en belandde in de bladerhoop. Ik proestte het uit en hij had me kwaad aangekeken. Maar goed om een lang verhaal kort te maken, ik heb er weer eens drie nieuwe vrienden bij! Man ik ben echt goed bezig dit jaar! Eerst had ik enkel Lis en Matt en Sam en nu heb ik Lis, Xan, Simon, El, Matt, Sam, Elias, Luke, Marjolein (geloof ik)en Sander die ik al tot San heb gedoopt omdat dat rijmt op Han (en ook op Xan). Een hoera voor mij! (Dat zijn tien mensen ;o) Ok sorry, ik ben weer overdreven aan het reageren maar je moet me begrijpen, als kind droomde ik altijd van een grote vriendenkring waarmee ik leuke spelletjes kon spelen omdat ik in de lagere school niet echt heel veel vrienden had. En nu is mijn droom uitegekomen! (Ok, dit is misschien iets overdreven maar ik ben wel blij dat ik weer nieuwe vriendjes heb gemaakt want vriendjes hebben is leuk!) En nu ga ik echt slapen! Tot morgen, ofzo, je ziet wel wanneer ik weer eens in je schrijf. Oh! Ik heb een goede afscheidszin: schrijf ze! Geniaal toch?