036|| Back to black
The human race has one really effective weapon, and that is laughter.
Donderdag 26 november 2006
~ Bill Kaulitz
Ik open mijn kluisje in mijn tussenuur. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht zodra ik het briefje zie liggen. Ik open het en laat mijn blik over de regel glijden die er staat. De glimlach verdwijnt langzaam van mijn gezicht als ik lees dat ze niet kan. Het klinkt gek, maar ik verheug me elke dag weer op de tijd na school dat we samen zingen in het auditorium. We praten bijna niet. Ik weet alleen dat haar naam Mila is en waar haar kluis is, maar zingen zegt genoeg over hoe ze zich voelt. Het doet me goed als ik haar zie glimlachen als ze piano speelt, zingt of luistert naar wat ik zing. Vooral omdat Tom steeds meer met Dirk omgaat. Naarmate het jaar verder komt, gaat hij haar ook steeds meer en erger pesten. Eén keer heb ik haar zien huilen in het auditorium. Ze wou me niet vertellen waarom. Ze wou me helemaal niks vertellen. Het enige wat ze deed was trieste muziek spelen. Dat zegt al genoeg, lijkt me. Iemand moet niet huilen omdat iemand haar pest, dat is nooit goed.
Ik denk sowieso dat pesten niet goed is. Waarom zou je een ander pijn doen? Om jezelf beter te voelen? Om stoer te zijn? Of misschien wel omdat het “grappig” is? Ik weet het niet. Ik wil het ook niet weten. Ik ben dit jaar nog niet gepest, gelukkig. Ik denk dat dat mede komt omdat Tom met Dirk omgaat, dé pestkop van de klas. Soms vraag ik me weleens af of dat Tom hem wel echt mag, maar als hij dan weer zo lachend en vrolijk thuis komt, weet ik dat hij hem wel mag. Het zorgt er wel voor dat ik niet gepest wordt, maar ik denk wel dat ik betere personen weet om mee om te gaan.
Reageer (3)
Bill is slimmer als Tom, dat hebben we vandaag geleerd.
1 decennium geledenSnel verder!
x
snel verder!!!!!!!!!!!!!!!!
1 decennium geledenhij moet gewoon met haar omgaan
1 decennium geledenen waarom lijkt Bill altijd zo f*cking slim in elk verhaal
snel verder(K)