0002

‘Ik ben thuis!’ roep ik door het appartement van Liam. ‘Hey, schatje, hoe was het op school?’ ‘zoals altijd, saai! Nog een geluk dat ik geen huiswerk heb!’ antwoord ik op zijn vraag. Ik ga naar de keuken waar Liam bezig is met eten maken. ‘Wat schaft de pot?’ vraag ik. ‘Macaroni, zet jij de borden al klaar, alsjeblieft?’ Ik pak 2 borden en bestek uit de kast. Tijdens het eten praten we nog wat bij over wanneer hij op tournee vertrekt met de jongens. ‘oh, ja, trouwens, ik heb de jongens morgenavond uitgenodigd om bij ons te komen eten, is dat goed?’ zegt hij. Ik wou eerst instemmen maar realiseerde me dan dat ik al een afspraak had met Matti: ‘Oei, sorry, schat, maar ik heb voor morgenavond al iets afgesproken met Matti om zijn 18 jaar te vieren.’ Ik zag de jaloezie in zijn ogen, altijd als ik nog maar over Matti praat of hij bij me is langs geweest, word Liam koppig. ‘Oh, ok andere keer dan.’ Zegt hij droog terug. Ik zie dat het hem niet aanstaat, maar nadien zegt hij: ‘je zult daarvoor wel iets in de plaats moeten doen natuurlijk…’ ‘Zoals?’ antwoord ik. ‘Euhm, ik weet niet… misschien krijgen we het antwoord als we naar de slaapkamer gaan?’ antwoordt hij met een grijns terug. ‘Straks…’ zeg ik terwijl ik de borden bij elkaar zet en mijn hand op zijn been leg.
‘Ok, je hebt het wel verdiend om bij Matti te gaan na vannacht.’ Zegt hij al lachend als ik de volgende morgen uit bed stap om me klaar te maken om naar school te gaan. Ik lach erom en doe mijn klerenaan. Hij ging vandaag wat met de jongens gaan repeteren voor komende shows, dus hij moest ook vroeg uit bed. We aten samen ons ontbijt op en 10 minuutjes nadien trok ik mijn jas aan om te vertrekken. ‘Tot straks, ik zie je wel nog voordat ik bij Matti naar het feestje ga, zeker?’ ‘Jaja, tot straks, schat.’ Antwoordt hij en ik stap de deur uit.