Battle 1.5

Ik loop het podium op, met mijn band achter me aan. Ik kijk even over mijn schouder en ze knikken, een teken dat ze er klaar voor zijn. Ik haal diep adem. '3, 2, 1!' tel ik af en de muziek knalt door de zaal. Ik begin met zingen.
I love the way that your heart breaks
with every injustice and deadly fate
Praying it all be new
and living like it all depends on you

Here you are down on your knees again
trying to find air to breathe again
Only surrender will help you now
I love you please see and believe again

ik kijk het publiek door. En mijn ogen vallen op zijn krullen. Zijn ogen groot van verbazing. Ja, Harry, dit is voor jou, dit is mijn wraak.
I love that you're never satisfied
with face value wisdom and happy lies
you take what they say and go back and cry
you're so close to me that you nearly died

Here you are down on your knees again
trying to find air to breathe again
Only surrender will help you now
I love you please see and believe again

they don't have to understand you
be still
wait and know I understand you
be still
be still

Here you are down on your knees again
trying to find air to breathe again
Only surrender will help you now
The floodgates are breaking
and pouring out

Here you are down on your knees
trying to find air to breathe
right where I want you to be again
i love you please see and believe again

Here you are down on your knees again
trying to find air to breathe again
Right where I want you to be again
See and believe!

Jake laat zijn gitaar nog even door galmen, daarna gaat het publiek uit zijn dak. Ze gillen en fluiten. Ze vonden het goed. Ik kijk naar Harry, daar ergens in het publiek. Zijn ogen neergeslagen. En dan kijkt hij op, naar mij. Zijn blik duister. Dit laat hij zich niet nog eens overkomen. Voor ons is dit geen battle om te slagen, dit is battle om wraak te krijgen op de ander. En dat weet hij nu ook.
Mijn band en ik lopen al zwaaiend van het podium af. En niet veel later staan ze voor me: One Direction. 'Wil je het zo spelen?' vraagt Harry met die blik in zijn ogen. 'Goed dan, maar dit spel speel je niet alleen. En dit is mijn specialiteit. Ik geef me niet zomaar gewonnen. You're on.' Dan draait hij zich wooest om.
Ik kijk de rest van One Direction aan. Mezelf afvragend wat ze nu gaan doen.
'Je bent goed!' roept Louis uit. 'En wij dachten dat je alleen kon dansen. Hadden wij dat mooi fout. Ik denk dat we echt heel goed onze best moeten doen om van jullie te kunnen winnen.' Hij glimlacht. 'Dankje, Louis.' glimlach ik daarom terug.