03. Jazz Mayden

Ik stond rustig met een van de meisjes, Lisa, te praten toen ik iemand langs me voelde strijken. Ik draaide me gelijk om, maar realiseerde al snel dat het gewoon een persoon was die langs was gelopen.
Ik keek nog even om me heen en blikte toen in een stel donkere ogen.
De jongen had een licht getinte huid, zwarte haren die zorgvuldig met was in model waren gebracht en een kleine grijns om zijn lippen.
Ik liet mijn ogen even afdwalen over zijn lichaam. Lang, gespierd en ik zag al ten minste één tatoeage op zijn arm. Ik glimlachte en draaide me weer om.
‘Jazz! Laat London eens zien hoe geweldig jij kunt dansen!’ Riep Lisa in mijn oor.
Ik schudde snel mijn hoofd en grijnsde.
‘Dit is niet echt mijn muziek.’ Gebaarde ik.
Ik maakte zelf de mixes waarop ik danste, en dat bestond voornamelijk uit RnB, Reggaeton dance, een klein beetje House en soms een kort stukje Oriëntaalse muziek.
‘Daar hebben wij dan ook al aan gedacht.’ Zei Lisa met een grote glimlach, en ze liet me een kleine USB-stick zien die ze pesterig heen en weer bewoog.
‘Nee echt niet Lisa! Iedereen zal kijken.’ Mompelde ik.
‘Dat is toch niet erg? We weten allemaal dat jij supergoed kunt dansen.’ Ze knipoogde naar me en gebaarde naar Steven. Zelf liep ze naar de DJ en na een kort gesprekje nam hij de USB-stick aan.
Steven en een paar andere jongens van het dansen begonnen een ruimte leeg te maken, en nog voordat ik doorhad wat er gebeurde trokken ze me in het midden van die lege ruimte.
Op datzelfde moment begon de muziek te spelen, en na een gefrustreerde blik op mijn dansteam begon ik te bewegen.
Ik voelde hoe alle ogen zich op me richtten, hoorde hoe de stemmen verstomden tot je alleen de muziek nog kon horen, zag hoe iedereen naar me keek.
Hoewel ik daarnet nog geprotesteerd had, maakte het me nu niets meer uit. Zodra ik danste, verdwenen al mijn zorgen en problemen.
Ik dacht niet meer aan de reden waarom ik me in London had gevestigd, dacht niet meer aan mijn eenzame bestaan. Ik dacht alleen nog maar aan het ritme van de muziek en het bewegen van mijn lichaam.
Ik eindigde de dans met een strakke beweging en een luid gejuich welde op.
Ik grijnsde even en haalde mijn hand door mijn haren. Een beetje overdonderd liep ik terug naar de groep en pakte mijn tasje dat Lisa had vastgehouden.
‘Dat was ongelofelijk! Wil je ons die dans ook leren?’ Vroeg ze smekend.
Ik haalde toegevend mijn schouders op en liep naar de bar om nog een drankje te bestellen.
‘Dat was indrukwekkend.’ Hoorde ik een hese stem zeggen, en ik keek recht in het gezicht van de jongen die ik eerder ook al had gezien.